รักหมดใจนายร้ายกาจ

เมื่อโชคชะตาพาเราให้มาเจอกัน ไหนจะความจริงที่ได้รับรู้ว่าคืนนั้นไม่ใช่ครั้งแรกแต่มันคือคืนนี้ต่างหากล่ะ! จะหนีก็หนีไปไหนไม่ได้แล้วเพราะคนร้ายกาจคนนี้ได้เข้ามาอยู่ในใจเธอไปเสียแล้ว



TECHIN

ความร้ายกาจและความเจ้าเล่ห์ไม่ใช่ว่าใครจะมีก็มีได้เพราะมันติดตัวมาตั้งแต่เกิด


NANA

ดื้อ คำก็ดื้อสองคำก็ดื้อ


“มาเป็นแฟนฉันสิ”

“เหอะ! ถึงครั้งแรกฉันจะเสียมันให้กับนาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องตกลงคบกับนายเพียงเพราะพลาดมีอะไรกับนายมั้ย!”

“แต่เธอเป็นของฉันแล้ว และฉันไม่มีทางปล่อยให้เธอตกไปเป็นของใครแน่นอน!”

“ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ!”

“ใช่เธอน่ะไม่ใช่สิ่งของ แต่เธอเป็นของฉัน”

........................................................................................................................

“ทำบ้าอะไรของนายน่ะหะ!!!!!” ฉันสะบัดตัวออกอย่างแรงหันไปเผชิญหน้ากับคนที่เพิ่งสร้างเรื่องให้ฉันเมื่อกี้อย่างเอาเรื่อง ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาเท้าเอวจ้องหน้าอีกคนกลับไปอย่างโมโห จะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย!

“ใจเย็นสิ ไม่เห็นต้องเสียงดังเลย” เหอะ! แล้วยังมีหน้ามาทำสายตาละห้อยใส่อีกงั้นหรอ?

“นายรู้ปะว่ามันทำให้ฉัน!...” แล้วก็ต้องรีบหุบปากเพราะเดี๋ยวหมอนี่จะรู้ทันซะก่อน

“ทำไม?” มันทำให้ฉันหมดหนทางหนีออกจากเงื้อมมือนายไงเล่าไอ้บ้า!

“…” ฉันยังคงยืนอยู่เงียบๆ ดังเดิม มองออกไปข้างนอกอย่างไม่สนใจทำเหมือนว่าเมื่อกี้ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“หื้ม?” แต่คนที่ต้องการคำตอบมากๆ กลับขยับเข้ามาประชิดตัวฉัน นั่นจึงทำให้ฉันถอยหลังหนีจนชิดเข้ากับผนังห้อง

“อะ!...ไอ้บ้าเตชินท์!”

ไอ้บ้าเตชินท์ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมากักขังตัวฉันไว้อย่างไม่ต้องการให้หนีไปไหน ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ใช้จมูกคลอเคลียกับแก้มฉันไปมาเป็นอันทำให้ต้องเบี่ยงหน้าหนี แต่มันกลับเหมือนว่าฉันเปิดทางให้เค้าแทรกหน้าเข้ามาที่ซอกคอตัวเองมากกว่าเดิม

“ถึงฉันจะพาเธอลงจากเตียงไม่ได้ แต่ฉันพาเธอลงจากคานได้นะ” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบบอกอยู่ข้างหูแล้วตามด้วยการใช้ปากขบกัดติ่งหูของฉันเบาๆ จนทำให้ฉันขนหนาวลุกชันไปหมด

“อะ…ไอ้บ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!!” ใช้มือทั้งสองข้างดันไปที่หน้าอกของคนที่ยุ่มย่ามกับร่างกายฉันไม่ยอมหยุด ทำไมคำพูดของเค้าแต่ละคำถึงได้ร้ายกาจมากขนาดนี้กัน!

“เลือกเอาสิระหว่างผู้ชายที่ป๊าเธอหาให้กับฉันเธอจะเลือกใคร” นายเตชินท์ผละออกมามองหน้าฉันอย่างจริงจังไม่มีท่าทีของความร้ายกาจ

“…”