หลงเเสงระพี

ทันทีที่สาวน้อยวัย 19 ปี ได้เห็นหน้า ‘อาปารย์’ คนที่เธอจองเอาไว้เป็นเจ้าบ่าวตั้งแต่นมยังไม่ขึ้นก็แทบจะหน้าคะมำลงตรงนั้น ก็เขาดันเป็นคนเดียวกันกับคนที่เธอจูงมือเข้าโรงแรมที่เนเธอร์แลนด์ไง! "เวรตะไล!"

“ฝุ่นเยอะขนาดนั้น เดี๋ยวโพรงจมูกก็มีปัญหาหรอก แม่สาวคลั่งเซ็กซ์”

“พูดดี ๆ เถอะค่ะอาปารย์ แพมไม่เล่น”

“แล้วผมพูดไม่ดีตรงไหนครับ เเม่เสือสาว หรืออยากจะต่อกันคืนนี้? เรื่องที่เราทำค้างกันไว้ที่โรมเเรมคืนนั้น”

“อาปารย์! มาถึงก็หาเรื่อง”

“สบายดี?”

"ก็ยังไม่ตาย"

“โตขึ้นเยอะ...” ปานระพีพึมพำเสียงหนักลงคอ ขณะทอดมองหญิงสาวซ่อนดวงตาเป็นประกายรอยยิ้มเอาไว้ เด็กดื้อ...ก็คงต้องปราบพยศกันอีกยาว อาจจะไม่สันทัดสักเท่าไหร่ เเต่ก็...น่าลอง

_________________________

‘หัวใจ’ เขาไม่เคยลืมเลือนรักเเรกที่จากไป แต่ทว่าเธอเองก็ไม่เคยลืมที่จะ ‘รัก’ เขาเหมือนกัน สถานะของเธอจึงไม่ใช่คนรักใหม่ ไม่ใช่คนที่อยู่ในหัวใจเขา หากแต่เป็นเพียงผู้หญิงที่เต็มใจเป็นของเขาอย่างไม่มีข้อกังขา ทว่าความพยายามมีขีดจำกัดเสมอ รักได้ ก็หักใจได้เหมือนกัน!

"ถ้าไม่ได้รักกันจริง ๆ ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องพูด เพราะเเพมจะไม่รักอาปารย์แล้ว! เเพมเหนื่อย เเพมเหนื่อยที่มัวแต่วิ่งไล่ตามให้อาปารย์มารัก เเพมจะไปรักคนอื่นแล้ว!”

"เป็นเด็กดื้อเหรอครับ? หืม?" ใครจะยอมให้ตัวยุ่งไปเป็นของคนอื่น ของของเขาก็ต้องเป็นของของเขาสิ ใครบังอาจมาเเตะต้อง พ่อจะยิงไม่เลี้ยงเลยคอยดูสิ!

________________

โปรดโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ เเล้วก็ซื้อผ่านหน้าเว็บจะถูกกว่าเเอปเปิ้ล

** ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไปช่วยกดหัวใจ 5 ดวงให้หน่อยนะค้า