ไท่หว่าหวาแม่ค้าตลาดนัดแห่งยุคโบราณ

โลกเก่าหว่าหวาเธอเป็นผู้จัดตลาดนัดที่เก่งกาจแห่งภาคตะวันออกแต่ต้องมาตกตายเพราะคู่อริและมีโอกาสได้เกิดใหม่อีกครั้งหว่าหวาก็ยังอยากจะจัดตลาดนัดอยู่ดีเธอจะพาตลาดนัดมาสู่ยุคจีนโบราณและทำให้มันโด่งดังกึกก้องไปเลย…
หว่าหวาสาวสวยอายุ27ปี เธอคือลูกสาวอดีตผู้มีอิทธิพลแถบชลบุรีเธอเป็นสาวเท่ห์สวยและรวยมาก ด้วยความเก่งและฉลาดของเธอทำให้เธอชนะการโหวดให้เป็นหัวเรือใหญ่ของสมาคมชาวตลาด ฉายาเจ๊ใหญ่ไม่ได้มาด้วยการจับฉลากนะขอบอก.. ไม่ว่าจะงานสมาคม งานช่วยเหลือสังคม ทำบุญช่วยเหลือคนยากไร้เธอไม่เคยอิดออด เป็นที่กล่าวขานว่าเป็นแม่พระของคนยากคนจนและอีกนามคือแม่ทูนหัวของหนุ่มๆ ในสต็อก ทำไงได้ไหนจะค่าเทอม ค่าอยู่ค่ากิน ค่าหอพักอีก ‘น่าเห็นใจพวกเขาใช่มั้ยล่า’
ความเก่งของเธอมันไม่ได้ทำให้ใครบางคนรู้สึกยินดีด้วยนัก ก็คู่แข่งคนสำคัญเจ้าของตลาดนัดฝั่งตรงข้ามและยังเป็นคู่แข่งแย่งชิงตำแหน่งหัวเรือใหญ่ของชาวพ่อค้าแม่ค้าด้วยแล้ว
ทำให้ป่าป๊าของหว่าหวารู้สึกเป็นกังวลยิ่งนักต่อให้ส่งคนคุ้มกันมาอย่างลับๆ ก็ยังไม่คลายกังวลอยู่ดี
ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด “ป่าป๊าหวากำลังจะกลับแล้วค่าา”
“อืม..อืม..อาหวารีบกลับนาไม่ต้องรอให้ตลาดเลิกหรอก ทุกคนรอกินข้าวอยู่”
“เจ้าค่ะท่านพ่อ”
“แน่ะ ยังจะมาพูดเล่นอีก”
“คิคิ โธ่..ป๊าไม่มีอารมณ์สุนทรีเอาเสียเลย..อาม่า อาอี๊และคุณแม่ยิ่งชอบใจถ้าหวาพูดแบบนี้ด้วยน่ะ”
“ก็ป๊าไม่ใช่คอซีรี่ย์นี่”
“อ่ะอ่ะ..ก็ดะ ไม่งอนหวาน๊า..รักป๊านะคะ”
สิ้นสุดกรสนทนาด้วยเสียง ปัง! ปัง! ปัง!
นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่หวาได้คุยกับป๊า เธอยังไม่ทันได้ฉลองวันเกิดอายุครบ27ปี กับทุกคนเลย…