เป็ดน้อยแอบอ้อนบอสที่รัก

“จะว่าไปแล้ว คุณถือถุงผ้าอะไรเข้ามาด้วยเหรอ?” เอกภพชวนคุย น้ำเสียงไม่ได้มีเจตนาจับผิด ทำให้หญิงสาวเผลอชูข้าวกล่องด้วยท่าทางร่าเริงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“นี่เป็นข้าวกลางวันของฉันเองค่ะ พอดีว่านี่เป็นวันแรก แม่กลัวว่าฉันจะปรับตัวเข้ากับงานใหม่ไม่ได้เลยทำมาให้จะได้กินข้าวในบริษัทตอนพักทีเดียวไปเลย แล้วก็จะได้ประหยัดเงินค่าข้าวด้วย”
“งั้นเหรอ? ข้าวกลางวันของคุณเป็นอะไรล่ะ”
“เป็นเนื้อหมูชุบแป้งทอดกับสลัดผักและไข่หวานค่ะ วันนี้เป็นอาหารญี่ปุ่น” เจ้าตัวบอกออกไป หญิงสาวมีแววตาเปล่งประกายจนชายหนุ่มยังต้องมองจนน่าขัน เขาคิดในใจว่าแค่โยนหินถามทางเป็นมารยาทเท่านั้น ไม่คิดว่าจะเจอท่าทางน่ารักแบบนี้ออกมา
สำหรับเขา ปัญสิรินจ์ในตอนนี้ก็เหมือนหนูแกสบี้ที่กำลังอธิบายว่าอาหารของเธอนั้นสุดยอดอย่างไรด้วยท่าทางภูมิใจจนเขาอยากจะหยิกแก้มนุ่มของเธอเล่น