ตรวนรักเพื่อนสนิท

ฐานพัฒน์...เขาคือเพื่อนสนิทที่ถูกใช้เป็นพ่อพันธุ์
กัลยกร...เธอเป็นรักแรกและรักเดียวของเขา
เขาคิดว่าเรื่องในคืนนั้นเกิดขึ้นเพราะความรัก ในขณะที่เธอก็แค่ต้องการลูกสักคนมาเป็นของตัวเอง จากคืนที่เร่าร้อนได้แปรเปลี่ยนเพื่อนสนิทให้กลายเป็นพ่อและแม่ของเด็กหญิงตัวน้อยไปตลอดกาล
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“เราต้องการสิทธิ์การเป็นพ่อลูกตาล” เขาพูดออกมาเรียบๆ
“เราไม่ให้ ลูกตาลเป็นลูกเรา!” เธอเดินลงจากเตียงไปจ้องหน้าคนที่กล้าขอขึ้นมา
“แล้วเขาไม่ใช่ลูกเราเหรอ” โกรธเป็นคนเดียวหรือไง ทำไมเธอใจร้ายไม่เคยคิดถึงใจเขาบ้าง
“ไม่รู้แหละ ลูกอยู่ในท้องเรา ก็เป็นสิทธิ์ของเราคนเดียว” เธอไม่เคยแจ้งในใบเกิดว่าใครเป็นพ่อของลูก
“แล้วทำเขาออกมาคนเดียวได้ไหมล่ะ ขย่มนิ้วตัวเองแล้วมันได้ลูกสาวออกมาคนหนึ่งเลยเหรอ” เขาเดินต้อนคนที่เดินถอยหนีไปทั่วห้อง กัลยกรรู้จักกลัวเขาขึ้นมาบ้างก็ดี จะได้รู้ว่าเขาน่ะไม่ใช่ผู้ชายง่ายๆ ที่เธอคิดจะเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้
“ก็...มันหลายปีแล้ว เราไปนอนกับคนมาจนทั่ว ไม่จำเป็นไหมว่าลูกตาลต้องเป็นลูกของพัฒน์” เธอเถียงไปข้างๆ คูๆ ทำงานมาเยอะแยะ ทำไมมันไม่ยากเหมือนตอนเผชิญหน้ากับพ่อของลูกแบบนี้นะ
ฐานพัฒน์คนขี้โม้ ขี้เล่น ใจดีหายไป เหลือแค่คนบ้าที่โกรธจนหน้าบึ้ง แล้วก็เดินต้อนจนเธอไม่มีที่ให้หนีหลังชนกับผนังมุมห้องด้านหนึ่งอย่างที่กำลังเกิดขึ้นอยู่
“อย่า...” เธอยันบ่ากว้าง เพราะอยู่ดีๆ เขาก็โน้มเข้าหา
“คิดว่าจะจูบเหรอ”
เขาหัวเราะเบาๆ แล้วก็เหมือนขยับออกห่าง หันหน้ากลับมาจ้องกัน แล้วเธอก็ผลักอกกว้างอีกครั้งแบบโกรธๆ
แต่ก็ไม่รู้หรอกนะว่าโกรธใคร เขาหรือตัวเธอเอง
“ไม่จูบก็ขยับออกไปสิ จะมาทำท่านี้ทำไม!?”
“พูดแบบนี้จะช่วยจูบให้ก็ได้”