Out of control 2 (เล่มจบ)

“เลิกพูดคำราชาศัพท์ก่อน แล้วจะพูดด้วย” ไคเฉิงวางข้อแม้ให้องค์ชายน้อย
“เสด็จพ่อ!?” พระพักตร์หล่อเหลาหากมากพระชันษาในวันข้างหน้า เบือนกลับเรียกพระบิดา
“เป็นไปตามนั้นลูก”ชางไห่ทอดกระแสเสียงอบอุ่นเอ่ยอนุญาต
“ท่านลุง”
“น่ารักมากเด็กดี เราชื่ออะไร!?” ทีท่าทรุด กายลงถามไถ่วรกายเล็กเบื้องหน้า
“จ้าวเสวียนครับท่านลุง”
“แล้วมีแฟนหรือยัง!?”
“ยังไม่มีครับ”
“ไม่มีได้ไง พ่อเราจับเราหมั้นกับลูกลุง” ไคเฉิงแสร้งเอ่ยตาโต เน้นสีหน้าจริงจังชงใส่ไป ยามพูดต่อกับองค์จ้าวเสวียน ที่ทรงมีพระชันษา ไม่ถึงสิบขวบว่า “แล้วเรายอมหรือเปล่า!? ถ้าลูกลุงเกิดมาหน้าตาไม่ดีเหมือน เราๆ จะทำยังไงที่มีแฟนไม่สวย!!!” ไคเฉิงพูดต่อ ทั้งยังส่งสายตาไป ให้ป๋ออิงยืนนิ่งๆ อย่าพูดอะไร
“เสด็จพ่อทรงหมั้นน้อง ให้หม่อมฉันอย่าง นั้นหรือพระเจ้าค่ะ!?”
“ใช่”
“แล้วคุณลุงรับหมั้นเสด็จพ่อหรือเปล่าฮะ!?”
“รับสิ”
“ถ้าเสด็จพ่อให้หมั้นและท่านลุงยอมรับ ผมก็รับครับ”สุรเสียงเล็กตรัสพร้อมกับรอยแย้มสรวล
“ทำไมเรายังคิดอย่างนั้นล่ะ จ้าวเสวียน!?” หลังจากหายอึ้ง และแอบเห็นป๋ออิงใช้ปลายแขน เสื้อเช็ดหางตาตัวเอง เพราะรู้สึกขำ ไคเฉิงก็ถามอย่างอยากรู้
“ก็เพราะท่านลุงหล่อ ท่านป้าสวย น้องต้อง ออกมางดงามแน่นอนครับ” เอ่ยเสร็จพระพักตร์ น่ารักก็แย้มพระสรวล ให้กับอาการอึ้งไปอีกรอบของท่านลุง