ข้าเป็น 'สาวใช้'​ ท่องจำไว้สิ

"เจ้าหัดไตร่ตรองเสียบ้างนะ เซียวเพ่ยจี นายท่านไม่เคยชายตาแลเจ้า ชื่อเจ้าจำได้หรือไม่ ก็ไม่รู้ อีกอย่างเจ้าจะเอาอะไรไปเทียบกับคุณหนูจาง เจ้าก็แค่บ่าวชั้นต่ำ ที่บังเอิญเป็นหลานท่านหัวหน้าแม่ครัว จึงไม่มีใครทำอะไรเจ้า จนเจ้าสำคัญตัวผิด คิดคู่ควรนายท่าน" เสี่ยวซีที่ดักรอข้า เดินออกหน้าหอนอน ด่าว่าข้าไม่เว้นช่วงหายใจ





"เจ้า เจ้าว่าข้ารึ มานี่นังตัวดี ปากดีนัก นี่แหนะ" เพี้ยงๆ ข้าลากเสี่ยวซีมาตบหลังหอนอนบ่าวหญิง





"ข้าเซียวเพ่ยจี เป็นบ่าวแล้วยังไง ข้ามีรักมั่นรักเดียว ข้าเชื่อว่าสักวันข้าจะสมหวัง ไม่เหมือนเจ้าหรอก ดีแต่พูดจาถากถาง เหยียบย่ำคนอื่น มาข้าจะเอาเลือดชั่วออกจากปากเจ้าเอง" ข้าตบเสี่ยวซีจนมีบ่าวชายมาห้าม และแยกตัวออกจากกัน