ผู้ชายอันตราย...แต่ได้มาแล้วคุ้ม 1 ( 2 เล่มจบ)

“คิกคิกคิก”กังยูหลุดปากขำคำพูดชายหนุ่ม ‘ผมไม่ใช่เจ้าของสุนัข ที่ต้องมานั่งเฝ้าหมาตัวเองหรอกครับ’พูดพลางยื่นหน้าเข้าไปกระซิบใบหน้าเข้ม เมื่อทั้งคู่เดินมาหยุดยืนรอลิฟต์ผู้บริหาร

มีสายตาเหล่าพนักงานสาวทั้งหลาย เหล่มองทั้งคู่เป็นตาเดียว ขณะสายตาของชายหนุ่มก็ไม่ลืมชำเลืองมองคนผิวขาวเป็นอาหารตา

‘ลืมอะไรไปหรือเปล่า!?’ ใบหน้าเข้มบ่ายกลับมากระซิบโต้ในระยะกระชั้นชิด ไม่สนใจว่าบรรดาลูกน้องของตัวเอง กำลังชำเลืองมองพฤติ กรรมของตนกับคุณร็อกเกอร์หนุ่ม นับตั้งแต่การเปิดตัวทานอาหารในโรงอาหารของบริษัท เมื่ออาทิตย์ก่อนของทั้งคู่

‘ลืม!?’ กังยูกระซิบเสียงมึนงง ไม่แน่ใจว่าตัวเองพลาดอะไรไปประธานหนุ่มถึงได้แสดง ท่า ทางราวกับเป็นต่อแทนที่จะโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง คำพูดเปรียบเปรยเมื่อครู่ของตน

มีอะไรน่าขำ!? ยิ้มอยู่ได้พิลึกคนเชียว!!!

บ่นอุบในใจ แม้จะสนิทคุ้นเคยกับคนตัวโตได้ไม่นานแต่กังยูก็เริ่มมั่นใจ ในสัญชาตญาณของตัวเองว่า ชองจุนกอลประธานค่ายเพลงติดอันดับต้นๆของเกาหลีใต้คนนี้ มีนิสัยขี้แกล้งสาร พัด และมันคงไม่ดีที่ตนจะหมุนเป็นลูกข่างทุกครั้งที่อีกฝ่ายกระตุกสายเชือกเหมือนเมื่อเช้านี้!!!

‘พวกเดียวกันย่อมเห็นพวกเดียวกัน และหมาตัวเมียก็เหมาะกับหมาตัวผู้อย่างพี่ซะด้วย’

‘!!!!!!!!!!!’ ไอ้บ้า!!!