รักร้าย

1
มาเฟียใหญ่

“ผมขะ...ขอโทษนะครับนายให้โอกาสผมสักครั้งได้ไหมครับ” น้ำเสียงที่สั่นเครือฟังดูหวาดกลัวดังขึ้นมาเบาๆในห้องที่ปกคลุมไปด้วยความเงียบงัน มีเพียงแสงสว่างที่ส่องเข้ามาตามรูเล็กๆอย่างเลือนลางปรากฎให้เห็นใบหน้าคมคายของใครบางคนที่กำลังมองชายหนุ่มที่ถูกมัดตึงแขนทั้งสองข้างไว้กับเสาร์เหล็กด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก พร้อมกับลูกน้องนับสิบที่ล้อมรอบบริเวณเอาไว้
“_”
“ผมสัญญาครับนายว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก...ให้โอกาสผมสักครั้งได้ไหมครับ” ชายคนที่โดนมัดยังอ้อนวอนแม้แทบจะไม่เห็นหนทางรอดพ้นเลยก็ตาม
“นายจะให้ผมจัดการมันยังไงดีครับ” อคิณหันมองลูกน้องคนสนิทอย่างสมิทที่เอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเจ้านายหนุ่มยังคงปล่อยให้คนทรยศร้องขอชีวิตแบบนั้น
“มึงก็รู้ว่าโทษของคนทรยศคืออะไร” น้ำเสียงที่เยือกเย็นติดเย็นชาของผู้เป็นนายทำให้สมิทรีบก้มหน้ารับคำทันที
“ครับ”
“จัดการให้เรียบร้อย...” อคิณเดินออกมาจากตรงนั้นทันทีหลังจากที่ออกคำสั่งกับลูกน้องเสร็จเรียบร้อยก่อนที่เสียงปืนนับสิบนัดจะดังตามหลังมาแต่มีหรือที่เขาจะสนใจในเมื่อมันคิดที่จะทรยศโดยการเป็นหนอนบ่อนใส้โทษของมันคงไม้พ้นความตาย
“อาวุธที่พึ่งส่งให้ลูกค้าที่ยุโรปไปเป็นยังไงบ้าง”
“ทางฝั่งนั้นพอใจมากครับนาย แถมยังตกลงเป็นพัธมิตรกับเราอีกด้วย”
“สงสัยกูต้องหาเวลาไปดูงานที่ยุโรปบ้างแล้ว” อคิณปิดเอกสารในมือเมื่อคุยธุระกับลูกน้องคนสนิทเสร็จเรียบร้อย และช่วงนี้ก็ยุ่งๆเพราะคู่แข่งทางธุรกิจพยายามแย่งลูกค้าของเขาทุกทางจนเขาตามล้างตามเช็ดแทบไม่หมด
“แล้วเรื่องไอ้นิรุธที่ได้ข้อมูลของเราไปล่ะครับนาย” มาเฟียหนุ่มควงปากกาในมืออย่างใจเย็นก่อนที่จะปรายตามองลูกน้องคนสนิทอีกครั้ง
“จัดการมัน โทษฐานที่มันกล้าเล่นไม่ซื่อกับเรา” อันที่จริงเรื่องคู่แข่งไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรเพราะของทุกอย่างมันวัดกันที่คุณภาพมากกว่า แต่ในเมื่ออีกคนเล่นไม่ซื่อก็ไม่มีเหตุผลที่เขาจะเก็บมันไว้ดูเล่นอีกต่อป
“ครับนาย...”

ผับหรูใจกลางเมือง
“อุ๊ย!!...น้ำใสขอโทษค่ะ” อคิณมองหญิงสาวตรงหน้าที่ตั้งใจเดินเข้ามาชนตัวเองด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย เขาปรายตาห้ามเอริคลูกน้องคนสนิทอีกคนหนึ่งไว้ในตอนที่เอริคจะพุ่งเข้าไปจัดการคนที่มายุ่งกับเจ้านายของตัวเอง
“ไม่ต้อง...”
“ขอโทษคุณอคิณจริงๆนะคะพอดีน้ำใสไม่ทันได้มองนะคะ...ขอโทษจริงๆค่ะ” น้ำใสก้มหัวเป็นเชิงขอโทษแม้คำพูดจะฟังดูรู้สึกผิดแต่แววตาและท่าทางที่แสดงออกกลับตรงกันข้ามจนเอริคที่อยู่ข้างๆอดที่จะเบ้หน้าไม่ได้
“_”
“เดี๋ยวก่อนค่ะคุณอคิณ...” เมื่อมาเฟียหนุ่มตั้งท่าจะเดินออกไปโดยทำราวกับเธอเป็นธาตุอากาศน้ำใสจึงเผลอจับแขนเสื้อของอคิณอย่างลืมตัว
“พรึบ”
“อย่ายุ่งกับฉัน...ถ้าไม่อยากเดือดร้อน” แม้จะเป็นเพียงแค่ประโยคสั้นๆแต่ทำคนฟังขนลุกซู่น้ำใสจึงรีบปล่อยมือออกจากแขนเสื้อของมาเฟียหนุ่มทันทีเมื่อเผลอสบตาเข้ากับดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้น ดวงตาที่ดูมีอำนาจและแผงไปด้วยความดุดัน
“ขะ...ขอโทษค่ะ” อคิณมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาดุดันก่อนที่จะเดินเลี่ยงขึ้นไปยังห้องวีไอพีของผับแห่งนี้ทันที
“น้ำใสแกมานี่” น้ำใสหลุดออกจากภวังค์ทันทีเมื่อเพื่อนสาวของเธอเรียกจากทางด้านหลังพร้อมกับดึงแขนเธอให้เดินตามมาโดยที่สายตายังมองตามแผ่นหลังของมาเฟียหนุ่ม
“อะไรของแกเนี่ยยัยแนนนี่”
“แกไม่รู้เหรอว่าเมื่อกี้แกกำลังอ่อยใครฮ๊ะ!!”
“ก็คุณอคิณไงล่ะ...ทำไมฉันจะไม่รู้จักล่ะ” น้ำใสตอบออกมาพร้อมกับยกยิ้มมุมปากเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของคนที่พึ่งเดินออกไปเมื่อสักครู่
“ฉันขอเตือนแกด้วยคามหวังดีนะยะ...ถ้าคิดจะจับผู้ชายคนนี้ล่ะก็ล้มเลิกความคิดซ่ะ”
“ทำไมล่ะ...ยิ่งท้าทายแบบนี้น่าลองจะตายไป”
“ฉันเตือนแกด้วยความหวังดีถึงคุณอคิณจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงก็จริงแต่เบื้องหลังของเขาคือผู้มีอิทธิพลที่ทำผิดกฎหมาย ถ้ายังรักตัวกลัวตายล่ะก็ถอยออกมาเถอะ” น้ำใสหยักใหล่อย่างขอไปทีเมื่อเพื่อนสาวพูดออกมาแบบนั้น ใบหน้าหวานยกยิ้มเมื่อนึกถึงมาเฟียหนุ่มอีกครั้งต่างจากแนนนี่ที่ส่ายหน้าอย่างเอือมละอา

“เอาไปทิ้ง” เอริครับสูทของเจ้านายมาไว้ในมือทันทีในตอนที่เจ้านายหนุ่มถอดมันออกมาโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี
“ครับนาย” ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเจ้านายหนุ่มเป็นคนหวงเนื้อหวงตัวขนาดไหน ถ้าเมื่อสักครู่ผู้หญิงคนนั้นยังดื้อด้าน ไม่ยอมที่จะล้มเลิกความคิดของตัวเองเธอคงได้หายจากโลกใบนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“เรื่องที่ให้ไอ้สมิทจัดการเป็นไงบ้าง”
“มิสเตอร์หวังตกลงที่จะทำธุรกิจร่วมกับเราครับนาย...เราสามารถอาวุธของเราไปที่จีนได้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ”
“ดีมาก...ตรวจสอบอาวุธล็อตล่าสุดให้เรียบร้อยแล้วจัดการส่งไปที่จีนทันที”
“ครับนาย” เอริครับคำก่อนที่จะเดินออกไป อคิณยกเหล้ายี่ห้อดีในมือขึ้นมากระดกลงคอก่อนที่สายตาจะมองไปยังชั้นล่างของผับที่ตอนนี้เหล่าฝีเสื้อราตรีกำลังบินวนแข่งกันตามเสียงเพลงที่บรรเลงในผับ เพราะห้องวีไอพีที่เขานั่งอยู่เป็นห้องเก็บเสียงสามารถมองเห็นด้านล่างอย่างชัดเจนโดยที่คนด้านนอกไม่สามารถมองผ่านกระจกเข้ามาเห็นเขาได้
“นี่ครับนาย” ลูกน้องอีกคนยกเครื่องดื่มเข้ามาอีกหลายขวดตามคำสั่งของมาเฟียหนุ่ม ซึ่งอคิณเพียงแต่พยักหน้ารับเท่านั้น ก่อนที่สายตาจะหยุดโฟกัสที่ใครบางคนที่โดดเด่นอยู่ท่ามกลางผู้คนนับร้อย ใบหน้าหวานดูน่าถะนุดถนอมแม้จะมองจากระยะไกล ทำให้เธอดูโดดเด่นจนเขาเองไม่อาจล่ะสายตา
“_”
นับเป็นครั้งแรกที่มาเฟียหนุ่มมองผู้หญิงตรงหน้านานนับนาทีก่อนที่เขาจะกระดกเหล้ายี่ห้อดีลงคออีกครั้งโดยที่สายตายังคงจับจ้องใบหน้าหวานเปื้อนยิ้มไม่วางตา
“ไปสืบประวัติผู้หญิงคนนั้นมา”
“ครับนาย” เอริคที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องเมื่อสักครู่ปรายตามองตรงหน้าเมื่อเจ้านายหนุ่มออกคำสั่งก่อนที่จะพยักหน้ารับทันที
“แล้วเจอกันเร็วๆนี้สาวน้อย” มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปากก่อนที่จะกระดกเหล้าลงคออีกครั้งโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากภาพตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย