ใครใช้ให้ผมเป็นแม่เด็ก

“จะให้ผมทำยังไง คุณถึงจะยอมให้ผมเลี้ยงเด็ก”
รุจิระนิ่งคิด อะไรนะถึงจะทำให้ภูพิงค์ปฏิเสธข้อเสนอยังไม่พอ แถมยังรีบเผ่นแน่บไปจากที่นี่แทบไม่ทันอีก
จริงสินะ… แมนๆ อย่างเขา คงไม่บ้า รับข้อเสนอนี้หรอก…
“ตกลงอยู่กินกับผมสิ! แล้วผมจะยอมพาหลานไปอยู่ที่บ้านคุณ!”
ได้ยินข้อเสนอของคนหัวหมอแล้ว ภูพิงค์ก็นิ่งอึ้งไปอย่างคาดไม่ถึง เขาจะทำแบบนั้นได้อย่างไร ในเมื่อเขาเอง คบหากับอคินอยู่แล้ว ถึงจะเป็นการอยู่กินแค่ในนาม ต่อให้เขาอธิบายเหตุผลให้คนรักหนุ่มเข้าใจ อคินก็คงไม่เข้าใจอยู่ดี
“ข้อเสนอบ้าอะไรของคุณ”
“คุณจะเอาไปคิดก่อนตัดสินใจก็ได้นะ ผมไม่รีบ” รุจิระว่าอย่างคนเป็นต่อ
อย่างไร ภูพิงค์ก็เป็นเพียงญาติของพ่อเด็ก
ส่วนเขาเป็นน้องของแม่เด็ก มีสิทธิ์ในตัวเด็กมากกว่าอยู่แล้ว หากจะจดทะเบียนรับน้องกัปตันเป็นบุตรบุญธรรม ชอบด้วยกฎหมายก็ย่อมได้อยู่แล้ว