ตื๊อรักประมุขพรรคมาร

เฉาเจียซินเด็กสาวกำพร้าไร้พ่อแม่ไม่รู้แม้กระทั่งชาติกำเนิดของตนเอง นางถูกเก็บมาเลี้ยง โดยพ่อครัวใหญ่แห่งพรรคมังกรทมิฬ
แล้ววันหนึ่งโชคชะตาของนางก็เปลี่ยนไปจากเด็กสาวก้นครัว กลายมาเป็นสาวรับใช้ข้างกายของท่านประมุขสุดหล่อ
แต่ก็ถูกเขากลั่นแกล้ง รังแก ใช้งานนางสารพัด จนเด็กสาวทนไม่ไหว จึงคิดหาวิธีเปลี่ยนสถานะของตนเองจากสาวใช้ไปเป็นฮูหยินท่านประมุข

เจียงเฮ่าจวิน บุรุษผู้หล่อเหลาสง่างามนั่งเอนกายพิงพนักพิงเก้าอี้ สายตาเหม่อลอยไปทางประตู
มุมปากของเฉาเจียซินอมยิ้มน้อยๆ อย่างเจ้าเล่ห์เหลือหลาย นี่เป็นโอกาสดี ที่นางจะลงมือ
เฉาเจียซินเดินขยับเข้าไปใกล้เจียงเฮ่าจวิน ทำทีเป็นปัดกวาดเช็ดถูบริเวณนั้น ทำให้เขารำคาญ
นางทำทุกทางแล้ว ทว่าเขาก็ยังนิ่งเฉย ไม่มีทีท่าว่าจะออกไปจากห้องนี้ หรือจะออกปากไล่นาง
เมื่อแผนนี้ไม่ได้ผล เด็กสาวจึงคิดหาทางใหม่ครั้งนี้ ถึงขั้นปัดกวาดอยู่เหนือศีรษะของท่านประมุข ทำให้ผงฝุ่นตกลงมา
เจียงเฮ่าจวินสะบัดแขนเสื้อ ผงฝุ่นนั้นก็เปลี่ยนทิศ
เฉาเจียซินรีบยกมือขึ้นปัดละอองฝุ่นปลิวมาทางนาง เสียงไอดังขึ้นติดต่อกันหลายที"แค่ก แค่ก"
เจ้าเด็กนี่! คงคิดว่าเขาไม่รู้สินะ ว่านางจงใจทำ แผนการตื้นๆ แค่นี้ทำอะไรเขาไม่ได้หรอก
ถ้าอยากจะเอาคืนจริงๆ แผนการต้องแยบยลกว่านี้
"ทำอะไร ระวังหน่อยสิ" เจียงเฮ่าจวินพูดเหมือนห่วงใย แต่แฝงไปด้วยความเย้ยหยัน
"เจ้าค่ะ" เฉาเจียซินกัดฟันตอบ ถลึงตาใส่เจียงเฮ่าจวิน
สมกับเป็นท่านประมุขจริงๆ ไม่มีพลาดพลั้งให้นางได้เอาคืนเลย
ไม่เป็นไร ครั้งนี้ไม่สำเร็จ ครั้งหน้าก็ยังมี นางต้องรับใช้เขาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะพอใจ
แต่ถ้ายังเอาคืนท่านประมุขไม่ได้ ก็คงต้องเปลี่ยนแผนการเสียใหม่
เปลี่ยนมายั่วยวนท่านประมุข ให้เขาหลงใหลนางแทน
หึ...หึ...ท่านประมุขผู้งดงาม ตกเป็นทาสรักของงาน....เฉาเจียซินจินตนาการภาพไปจนอดหัวเราะออกมาไม่ได้
ทำให้เจียงเฮ่าจวินต้องหันมามองหน้าเด็กสาว"รีบทำงานของเจ้าให้เสร็จ ยังมีงานอื่นรออยู่อีกมากมาย"
เฉาเจียซินตกใจ"งานอีกมายมาย"
"อืม ถ้าทำงานไม่เสร็จ เจ้าก็ไม่ได้พัก ยังไม่รีบทำอีก"
"ห๊ะ ทำงานไม่เสร็จ ไม่ให้พักด้วย แกล้งกันชัดๆ"เด็กสาวบ่นกระปอดกระแปดแค้นเคืองอยู่ในใจ
นางคงต้องเร่งแผนการยั่วยวนท่านประมุขให้เร็วขึ้นกว่าเดิมซะแล้ว
ไม่เช่นนั้นคงถูกเขาใช้แรงงานเยี่ยงทาสไปจนตาย