พันธนาการลม

เธอ…เข้ามาในชีวิตเขาราวกับพายุลูกหนึ่ง
เธอ…เป็นสายลมเจ้าเล่ห์ที่มีดวงตาสีเทา กวนโอ๊ย ขี้แกล้ง แถมยังช่างยั่ว (โมโห) ที่สุด
จากที่ตั้งมั่นจะไม่รัก รู้ตัวอีกทีหัวใจเจ้ากรรมก็โดนลมเจ้าชู้หอบไปเสียแล้ว!

-----------------------------

“ขออีกทีละกัน” เธอว่าหลังฝังจมูกลงไปแล้ว
“ฮื่อ” ลักษณ์ส่งเสียงในลำคอทว่าไม่ยอมเบี่ยงหลบ อิสระยิ้มกริ่ม …ก็ปล่อยให้เธอแทะโลมอย่างนี้จะไม่ให้เหิมเกริมได้ไง
“ขออนุญาตแล้วแปลว่าไม่ได้ฉวยโอกาส”
“ขออนุญาตเขาต้องขอก่อนทำ” ลักษณ์กดสายตาดุๆ ใส่เธอที่ยิ้มกว้าง
“อ้าว คุณบอกช้า”
ชายหนุ่มเอื้อมมาล็อกหลังคอเธอไว้ ดวงตาคมปลาบที่มีแพขนตาดกหนาล้อมรอบมองดวงตาสีเทาวิบวับอย่างค้นหา
เอาเถอะ ไม่รู้สึกอะไรก็แล้วไป
นิ้วหัวแม่มือสากกร้านลูบคลึงบนริมฝีปากอิ่มด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก หญิงสาวไล่งับดูดนิ้วเขาช้าๆ ก่อนจะแนบริมฝีปากลงมา
“ฉวยโอกาสอีกแล้ว” ลักษณ์พึมพำ
“ก็คุณเริ่มก่อน”
คนถูกฉวยโอกาสเงยหน้ารับจุมพิตอย่างลึกซึ้งเรียกร้อง จากที่เป็นฝ่ายรับเขาเริ่มกลายเป็นฝ่ายรุกรานจนเธอต้องคุกเข่าลงข้างโซฟา
อิสระครางในลำคอกับความเชี่ยวชาญของเขา รองประธานหวงตัวคนนี้มีจูบที่แสนออดอ้อนเว้าวอน เธอคงจะเสียดายนิดๆ เหมือนกันถ้าวันหนึ่งจะไม่มีโอกาสได้จูบหวานๆ อย่างนี้อีกแล้ว
ลักษณ์เม้มดึงกลีบปากฉ่ำพลางบีบนวดติ่งหูกับท้ายทอยของเธอไปด้วยจนเธอตัวอ่อนยวบ มือเรียวลูบไล้หน้าอกกว้างแน่นตึง
“ฉันพูดจริงที่ว่าไม่หึง แต่ว่า…”
เสียงเธอถูกดูดกลืนไปโดยเจ้าของริมฝีปากสีสดอีกครั้ง
"อย่าพึ่งรีบมีแฟนเลยนะ"

-----------------------------
*iOS ซื้อผ่านเบราว์เซอร์ถูกกว่า