เสียงสะท้อนจากเทพแห่งสุริยะ

เรื่อง “เสียงสะท้อนจากเทพแห่งสุริยะไท่เอี๊ยงแช่กุงผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกลืม”
“ข้าฯคือ ดวงอาทิตย์ เทพแห่งสุริยะ ไท่เอี้ยงแชกุง ผู้ปฎิบัติหน้าที่ด้วยความเข้มแข็งอย่างยาวนานหลายหมื่นปีไม่เคยหยุดแม้เพียงวันเดียว โดยในทุกเช้า ข้าฯ จะนำพลังแห่งแสงอาทิตย์สาดกระจายเข้าไปยังทุกพื้นที่ทั่วปฐมพี ปลุกให้สรรพชีวิตตื่นขึ้นด้วยความสดชื่นและเข้มแข็ง
เพื่อรับเช้าวันใหม่ด้วยความสดชื่น อีกทั้งได้สร้างชีวิตใหม่ให้เกิดขึ้น ข้า ฯ ตั้งใจมุ่งหน้าไปในทั้ง 4 ทิศ เพื่อฉายประกายแสงสว่างไปยังทิศ ตะวันออก ทิศตะวันตก ทิศเหนือ และทิศใต้ หากข้า ฯ เดินเร็วเกินไปจะทำให้ผู้คนแก่เฒ่าชราไวขึ้น แต่หากข้า ฯ เดินช้าชีวิตใหม่จะไม่อุบัติขึ้น หากมีวันใดที่ได้ยินเสียงเรียกข้า “พระอาทิตย์ “ ข้าซึ่งลอยอยู่เหนือฟากฟ้าหากได้ยินจะยินดีปรีเปรมเป็นยิ่งนัก และจะมีกำลังใจที่จะช่วยเหลือผู้คนอีกนับหมื่นแสนพันล้าน วันนี้หากบนฟ้าไร้ซึ่งพระอาทิตย์ ก็จะไม่มีกลางวัน กลางคืน บนปฐพีนี้จะเงียบเหงาจะเหลือเพียงความมืดมนต์ ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต พืชพรรณธัญญาหารจะเหือดแห้ง ไม่บังเกิดดอกผลใด ๆ ให้เก็บเกี่ยว ในขณะที่ เทพทุกพระองค์มีแต่คนนับถือกราบเซ่นไหว้บูชา แต่จะมีใครคิดถึงข้าไหม เทพแห่งสุริยะไท้เอี้ยงแชกุง ข้า ผู้ทำหน้าที่อย่างเข้มแข็งตลอดเวลามายาวนาน”