กลเสน่ห์ เล่ห์อสูร (นิยายสั้น) คิดว่ารักกลับไม่รัก คิดว่าไม่รักกลับรัก

“ค่ำคืนนี้เป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว..เท่านั้น..”
วีรภาพยื่นมือไปปิดเครื่องโทรศัพท์ของหล่อนลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับรวบร่างของหล่อนให้นอนซบลงไปยังอกกว้างที่แน่นตึงไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดของเขา
“โถ..วีขา..”
ทิพย์ธัญญาวางมือเรียวบางลงที่แผ่นอกกว้างของเขาพร้อมกับลูบไล้อย่างเบามือพลางยิ้มหวานยวนยั่วเมื่อทอดสายตามองสบกับดวงตาคมกลมโตที่คมกล้าของเขา
“หัวใจของทิพย์อยู่กับคุณคนเดียวนะคะวี..”
“แต่ผมต้องการทั้งหัวใจและร่างกาย ผมไม่ต้องการให้ชายคนไหนมีส่วนในร่างกายของคุณ ผมหวงได้ยินไหม หยุดเถอะนะ ที่ผ่านมาผมจะไม่ถือและไม่คิดมาใส่ใจ ผมจะให้คุณพ่อไปสู่ขอคุณ เราจะแต่งงานกัน..ผมจะรับผิดชอบคุณอย่างเปิดเผย..”
“แต่ทิพย์ยังไม่พร้อมนี่คะ ทิพย์อยากอยู่อย่างนี้..”
เขาปัดมือของหล่อนออก
“อยู่แบบนี้ กับคนโน้นทีคนนี้ทีงั้นหรือทิพย์..”
“เอ๊ะ!..วี พูดแบบนี้ดูถูกทิพย์นะคะ คุณเห็นทิพย์เลวแบบนั้นแล้วมายุ่งกับทิพย์ทำไม..”
ทิพย์ธัญญาลุกพรวดขึ้นอย่างหัวเสียหล่อนหันไปคว้าผ้าขนหนูมาทำท่าจะพันร่างแล้วเดินไปจากเตียงแห่งนั้นแต่วีรภาพรีบสอดแขนมากอดร่างของหล่อนไว้พร้อมกับรั้งเข้าไปซบอยู่กับอกกว้างของเขาอย่างปลอบโยน
“ขอโทษนะครับทิพย์ผมรักคุณมาก รักมากก็หวงมาก อย่าโกรธผมเลยนะครับ นะ..นะครับ..”
เขาฝังปลายจมูกลงเคล้าคลึงที่นวลแก้มขาวของหล่อนอย่างแผ่วเบาก่อนจะหนักขึ้นตามลำดับแล้วจูบไซ้ลงไปตามซอกคองามของหล่อน