พลาดพลั้งในคืน(ไร้)รัก

...ในค่ำคืนที่โศกเศร้า เพราะถูกคนรักบอกเลิก เธอได้มานั่งที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง เธอเมามายจากน้ำเมา และเมื่อรู้สึกตัวอีกครั้งก็พบว่าพรหมจรรย์ที่หวงแหนถูกผู้ชายแปลกหน้าพรากไป

เกือบสองปีต่อมา เธอต้องอุ้มลูกวัยหกเดือนมาหาเขา เพื่อขอให้ช่วยค่าเลี้ยงดูลูก แต่กลับถูกเขาปฏิเสธว่าไม่รู้จัก และยังกล่าวหาว่าเธอเป็นพวกสิบแปดมงกุฎ ใช้เด็กเป็นเครื่องมือหากิน

ในวันที่เธอหมดความอดทน หอบลูกหนีไป คนปากแข็งที่ปฏิเสธว่าไม่รู้จัก ถึงได้รู้ตัวว่าไม่มีเธอและลูกมันทรมานมากแค่ไหน เขาต้องทำอย่างไรถึงจะได้สองคนแม่ลูกคืนกลับมา

.....

“ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ แต่ต้องการให้คุณรับผิดชอบเด็ก คนนี้”
“นี่เธอจะบ้าหรือยังไง ฉันก็พูดๆ อยู่นี่ว่าเด็กคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน เธอยังจะมายัดเยียดอะไรให้ฉันจริง ขอพูดอีกครั้งเป็นคำสุดท้าย หอบลูกของเธอกลับไปหาพ่อของเด็กซะ”