ล่ามสิเน่หา

ล่ามสิเน่หา...คือสายใยแห่งความปรารถนาที่เกี่ยวรัดอัมสเตอร์กับพิมพ์มาดาเอาไว้ มิอาจถอดถอน มิอาจคลี่คลาย...
“ผมอยากให้คุณเชื่อว่าผมรักคุณจริงๆ ผมไม่อยากให้คุณไปรับรักใครอีกนอกจากผม แต่ถ้าคุณไม่เชื่อ ผมก็คงต้องใช้วิธีของผมเพื่อบังคับให้คุณเชื่อ” พูดจบใบหน้าคมสันก็โน้มลงมาชิดใกล้กับใบหน้าที่กำลังเปื้อนน้ำตาของสาวสวยก่อนที่จะจรดริมฝีปากของเขาลงที่ริมฝีปากเรียวเล็กที่เขารู้ว่าหอมหวานเพียงใดทันที
“อื้อ!!!” พิมพ์มาดาพยายามเปล่งเสียงร้องด้วยความตกใจแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะตอนนี้คนตรงหน้าได้ดูดกลืนเสียงของเธอไปจนหมดแล้ว
รสขมปร่าของแอลกอฮอล์ที่ชายหนุ่มได้ดื่มมาไม่ใช้น้อย ผสมกับความเร่าร้อนแสนดูดดื่มของเขาสร้างความมึนงงให้แก่คนด้อยประสบการณ์อย่างพิมพ์มาดาเสียจนแข้งขาของเธออ่อนแทบทรงตัวไว้ไม่อยู่ แต่อัมสเตอร์ก็ใช้อ้อมแขนแข็งแกร่งรวบตัวเธอมากอดเอาไว้ได้อย่างทันท่วงที ชายหนุ่มบรรเลงเพลงจุมพิตใส่คนในอ้อมแขนอย่างหนักหน่วง ทั้งความหวง ความโมโห และความรักถูกผสมรวมกับจนกลายเป็นรสจูบอันแสนเร่าร้อน ลิ้นแกร่งโลมเลียและดูดดึงลิ้นเล็กรุนแรงตามอารมณ์ปรารถนา ฝ่ามือของเขากำลังลูบไล้แผ่นหลังบางก่อนที่เลื่อนลงไปสัมผัสกับบั้นท้ายงามงอนตามแรงอารมณ์ดิบที่กำลังปะทุขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ชายหนุ่มจงใจกดสะโพกของหญิงสาวให้ร่างกายส่วนหน้าของเธอได้รับรู้ถึงความปรารถนาที่กำลังพุ่งสูงของบางส่วนที่กึ่งกลางร่างกายของเขาก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงมาดูดเม้มที่ลำคอระหงของเธอหลายจุดอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ