Love is like Oxygen รัก...ขาดไม่ได้

พี่วิน พี่วินว่าอย่างเพจะทำอะไรสำเร็จบ้างมั้ย"

"เพก็เรียนจนจบปริญญาโทแล้วไง นี่ไงความสำเร็จของเพ"

"เพอยากทำอะไรที่เพเลือกเอง แล้วทำสำเร็จด้วยตัวเพเอง"

"พี่ไม่เข้าใจ"

"เพเรียนเพราะพ่อแม่ พี่ๆอยากให้เรียน เพเรียนเพราะตอนนั้นเพยังไม่รู้จะทำอะไร"

"งั้นตอนนี้เพก็เป็นเจ้าของคาเฟ่ไงครับ"

"หึ ของพ่อกับแม่ต่างหาก เพได้เงินเดือนเดือนละสองหมื่นเองน้อยกว่าตอนเรียนอีก แล้วที่เพกลับมา ก็เพราะเพไม่รู้จะทำอะไร แม่ทำร้านเสร็จพอดี ก็เลยมาเฝ้าร้านให้"

"แล้วตอนนี้เพคิดออกแล้วเหรอ ว่าอยากทำอะไร"

"อือ เพคิดออกแล้ว"

"เพอยากทำอะไร"

"เพอยากเป็นแม่ของน้องต้นไม้ เพต้องทำหน้าที่นี้ได้ดีแน่ๆเลยพี่วิน"

"หาาาาาาา"

"อืม แต่ก่อนจะเป็นแม่น้องต้นไม้ได้ เพต้องยอมเป็นเมียพี่วินก่อน"

" ยอม??? เพใช้คำว่ายอม???"

.................

เรื่องราวของ

เพทาย สถานะว่างงานที่บ้านจึงให้มาช่วยดูร้านอาหาร

เมื่อเรียนจบทั้งตรีและโทแล้ว เพทายก็ต้องกลับบ้านไปดูแลร้านอาหารแบบคาเฟ่ที่แม่อยากเปิดตั้งแต่สาวๆ จนฝันเป็นจริงได้เมื่อลูกสาวคนเล็กเรียนจบ

การดูแลร้านของเธอ ต้องเรียกว่าดูแลจริงๆ เพราะมากกว่าการดูและแล เธอก็ไม่ค่อยได้ทำอย่างอื่น

คนอื่นอาจจะมีเป้าหมายว่าเรียนจบแล้วอยากทำอะไร สำหรับเธอคำตอบเดียวที่มีมาตั้งแต่ป.4 และโดนพี่สาวเขกหัวเป็นรางวัลคือ โตขึ้นอยากแต่งงานมีสามี เมื่อพี่สาวถามเธออีกครั้งตอนเรียนใกล้จบ เธอจึงเปล่งเสียงออกมาในใจ "เพอยากมีผัวแล้วค่ะ แต่จะให้พูดออกมาได้ยังไง รอบนี้พี่ลินคงไม่ทำแค่เขกหัวแน่ๆ"

กวิน พ่อเลี้ยงเดี่ยวเจ้าของร้านประเภท "นานาภัณฑ์"ในตลาด ที่เป้าหมายในชีวิตของเขาตอนนี้คือลูกชายสุดรักสุดหวงวัย 6 ขวบ ที่อยู่ดีดีเป้าหมายก็ใหญ่ขึ้นเพราะอยากได้น้องสาวร้านอาหารข้างๆมาช่วยเลี้ยงลูกด้วยกัน