เจ้าสาวไร้รัก

"พลอยใจ" ถูกทิ้งในวันแต่งงานให้กอดช่อดอกไม้เจ้าสาวเข้าห้องหอคนเดียว "สิงห์" ไม่คิดจะสนใจว่าเจ้าสาวจะเจ็บปวด ขอแค่ตน 'สะใจ' ก็พอ
..... เมื่อไม่รักก็ไม่ควรจะฝืนทนบังคับใจกันอีกต่อไป ทางเดียวที่จะหนีความเจ็บปวดนี้ได้เธอจึงขอ "หย่า" กับเขา....
+++++
“พลอยอยากจะ ‘หย่า’ ค่ะพี่สิงห์”
“ไหนเมื่อตอนกลางวันบอกว่าไม่ ‘หย่า’ ไง เปลี่ยนใจแล้วเหรอถึงอยากจะ ‘หย่า’ กับฉัน” แม้จะรู้สึกไม่พอใจกับคำพูดของพลอยใจ แต่ก็แสร้งยิ้มดีใจทั้งๆ ที่ในใจเดือดดาล
“ตอนนี้พลอยเปลี่ยนใจแล้วค่ะ”
“คิดดีแล้ว?” เขาถามย้ำอีกครั้งหวังให้เธอเปลี่ยนความคิด แต่ก็ได้คำตอบกลับมาเหมือนเดิม มันหนักแน่นและจริงจัง
“ค่ะ พลอยคิดดีแล้ว”
“ดี! จะ ‘หย่า’ วันไหนก็บอกล่ะ”
“วันจันทร์ที่จะถึงค่ะ”
สิงห์ไม่พูดตอบ เขาลุกขึ้นเดินออกจากห้องพร้อมกำมือเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธคนตัวเล็ก ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรู้สึกหงุดหงิดทั้งๆ ที่ตัวเองจะได้อิสระในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว วันนี้วันเสาร์ พรุ่งนี้วันอาทิตย์แล้วก็วันจันทร์ วันที่จะกลับเป็นโสดอีกครั้ง
เขาไม่ตอบ เขาลุกเดินหนีออกไปดื้อๆ แสดงว่าเขารับรู้แล้วว่าวันจันทร์ต้องไป ‘หย่า’ กัน แต่งงานกันเพิ่งจะสามเดือนก็ ‘หย่า’ กัน ช่างน่าอายนักหากมีคนรู้และเล่าต่อๆ กัน แต่จะทำยังไงได้เมื่อมันคือความจริง ไม่รักก็ไม่จำเป็นต้องรั้งต้องยื้อเวลา ยิ่งยื้อยิ่งเจ็บปวด ทางที่ดีคือตัดขาดกันเสียตั้งแต่ตอนนี้ดีที่สุด

ปล.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเสน่หาเท่านั้นนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)

***ซื้อหน้าเว็ปจะราคาถูกกว่าซื้อผ่านระบบแอปเปิ้ลนะคะ***