แฟนเก่าคนโปรด

เขาและเธอเคยเป็นแฟนเก่าที่รักกันมาก วันหนึ่งมีเรื่องที่ทำให้ทั้งคู่ต้องเลิกกัน และมาเจอกันอีกครั้ง เจษ ในฐานะคุณพ่อลูกหนึ่ง มะลิ สาวสวยเจ้าของร้านดอกไม้ที่ลูกสาวของเขาแอบเล่นซ่อนหา จนได้เจอกันอีกครั้ง

"ปะป๊า" เสียงเล็กจัสมินเอ่ยเรียกผู้เป็นพ่อที่ยืนอึ้งกับคนตรงหน้าก่อนจะรีบรวบสติกลับมาแล้วเดินมาหาลูกสาวของเขา
"ป๊าบอกว่าไงครับ ให้อยู่ใกล้ป๊าตลอดตอนที่ป๊ากำลังทำงาน" จัสมินเม้มปากก้มหน้างุดกุมมือแน่นเตรียมจะร้องไห้ที่โดนปะป๊าของเธอดุ มีมือบางดึงเด็กน้อยมากอดปลอบลูบผมถักเปียเบาๆ เจษ มองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความสับสนในใจว่าเธอคนที่เขาตามหามาตลอดหลายปีแต่ไร้วี่แววข่าวคราวเกี่ยวกับเธอจนได้มาเจออีกครั้งในฐานะเป็นเจ้าของร้านดอกไม้และลูกสาวของเขาดันมาซ่อนตัวอยู่ที่นี่
ใช่เธอคือแฟนเก่าของเขา เธอเป็นรุ่นน้องเขาถึงห้าปี
"คุณคงจะเป็นปะป๊าของจัสมินใช่ไหมคะ" น้ำเสียงห่างเหินที่เอ่ยถามเขากับสายตาว่างเปล่าที่ทอดมองมาทางเขา
เธอลืมไปแล้วจริงๆหรอมะลิ
"ครับ ผมเป็นปะป๊าของจัสมิน" มะลิพยักหน้าก่อนจะยิ้มออกมาซึ่งเป็นรอยยิ้มธรรมดาที่เธอใช้กับทุกคน
เป็นเขาจริงๆด้วยคนที่เธอรักตอนนี้ก็ยังรักแม้คนๆนั้นไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
"หนูจัสมินคะ ไม่ร้องนะคะคนดีป๊าของหนูไม่ได้ดุแต่เป็นห่วงโตแล้วต้องไม่ขี้แยนะคะ" มะลิโน้มตัวลงคุยกับจัสมินให้ได้ยินกันสองคน หนูน้อยพยักหน้างึกๆตัวเองไม่ทันจะร้องออกมาเพราะได้กอดอุ่นจากมะลิทำให้รู้สึกปลอดภัย
ไม่คิดเลยว่าหนูน้อยจัสมินเป็นลูกของเขาแต่เด็กคือเด็กไม่เกี่ยวข้องกับปัญหาของผู้ใหญ่
"พี่มะลิ หนูกลับก่อนนะคะ" จัสมินเดินมาหามะลิอ้าแขนให้มะลิกอดเธออีกครั้งลากลับบ้านผละกอดจัสมินเดินมาหาปะป๊าของเธอที่ยืนอยู่
"สบายดีไหม" เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยออกมาถามมะลิสายตาที่เขาใช้มองมะลิมันหลากหลายอารมณ์ทุกอย่างล้วนแต่เป็นอารมณ์แห่งความสุขอีกครั้ง
"สบายดีค่ะ มากกว่าตอนนั้น"