บ้านไร่โอบรัก

“นายจะทำอะไรน่ะ” กุหลาบผละออกห่างแต่ก็ถูกท่อนแขนแกร่งรั้งเอาไว้เข้าประทะกับแผงอกกำยำของเขาอยู่ดี
“คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่า ขอบคุณนะครับที่ช่วยทำแผลให้ผม แล้วก็ที่คุณกอดผมไว้ทั้งคืน” เขาพูดมาแบบนั้นก็ทำให้กุหลาบหน้าแดงขึ้นมาทันที เธอคิดว่าเขาไม่น่าจะทันรู้ตัวว่าเมื่อคืนเธอนอนขดตัวเบียดเขาจนเกือบเช้า
“นายพูดอะไร ฉันไม่เห็นจะจำได้” คนปากแข็งก็ปากแข็งต่อไป ใบหน้าหล่อเลื่อนเข้าไปใกล้ สายตาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากเล็กอิ่มสีชมพูซีด ก่อนจะหยุดนิ่งเพื่อรอดูปฏิกิริยาว่าเธอจะเต็มใจให้เขาทำตามใจคิดในตอนนี้หรือเปล่า
“นายหยุดทำไม” ริมฝีปากเล็กเอ่ยถามพลางจดจ้องริมฝีปากหยักได้รูปเช่นกัน
เป็นกุหลาบที่เป็นฝ่ายเข้าไปประกบจูบที่แสนเร่าร้อนผู้จัดการหนุ่มก่อน แขนเล็กทั้งสองข้างโอบต้นคอหนาเอาไว้แน่นไม่ยอมให้ใบหน้าหล่อผละออกห่าง สองลิ้นตวัดเกี่ยวพันอยู่เนิ่นนาน สองคนแลกเปลี่ยนความหวานจนพอใจจึงผละออกห่าง ก่อนจะเป็นปกป้องที่ช้อนมือเข้าไปใต้สะโพกใต้ผิวน้ำ ให้ร่างเล็กยกขาขึ้นตวัดเกี่ยวเอวหนาเอาไว้
บางสิ่งบางอย่างใต้น้ำกำลังตื่นตัวเต็มที่ ไม่แคร์บาดแผล
และชะตาชีวิตที่ดวงเพิ่งจะตกและรอดตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า
มาหลายต่อหลายครั้งในวันเดียว
“นายแน่ใจเหรอปกป้อง ว่าอยากทำแบบนี้ ตอนนี้
ฉันไม่รับผิดชอบนายหรอกนะ ไม่เพิ่มเงินเดือนให้ด้วย”
“อยู่ที่ว่านายหญิงของผมจะเต็มใจหรือเปล่านี่สิครับ
ผมบอกตรง ๆ ว่าผมทำไปตามความรู้สึก ผมซื่อสัตย์ต่อคุณโรส
และซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของผมเอง”