วาสนาด้ายแดง

มู่เหลียน บุตรเกอคนเล็กของนายทหารชั้นผู้น้อยสกุลมู่ เสียบิดาไปในสนามรบเมื่อสองปีก่อน พี่ชายคนเดียวก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในกรมต่อจากบิดาผู้ล่วงลับ ตอนนี้ที่บ้านสกุลมู่จึงค่อนข้างลำบากเพราะขาดเสาหลักของครอบครัวไป

แม้พี่ชายจะส่งเงินมาให้ทางบ้านใช้จ่ายทุกเดือนแต่มู่เหลียนก็มีความคิดที่อยากจะช่วยเหลือครอบครัวในฐานะบุตรชายคนหนึ่งเช่นกัน

เมื่อทราบข่าวว่าสหายของตนจะเข้าไปสมัครเป็นนางกำนัลในวังหลวง มู่เหลียนจึงอยากไปสมัครด้วย เพราะได้ยินมาว่าเบี้ยหวัดของนายหรือนางกำนัลนั้นไม่น้อยเลย หากเขาเข้าวังไปเป็นนายกำนัลก็จะได้มีเงินมาช่วยครอบครัวอีกแรง

เมื่อขออนุญาตมารดาแล้ว มู่เหลียนจึงขอติดตามสหายไปส่งรายชื่อเพื่อสมัครเป็นนายกำนัลด้วยคน

หลังส่งรายชื่อไปอีกสองอาทิตย์ต่อมาทั้งมู่เหลียนและจงอวี่ก็เดินทางเข้าวงหลวงเพื่อไปสอบคัดเลือกอีกครั้ง

และปีนี้ก็เป็นปีแรกที่มีการคัดเลือกสนมเข้าวังหลังเช่นกัน ทางกรมพิธีการจึงจัดการคัดเลือกนายและนางกำนัลพร้อมกันกับการคัดเลือกพระสนมนางใน

วันนี้ที่หน้าลานกรมพิธีการจึงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายจากหลากหลายตระกูลใหญ่ทั่วแคว้นจ้าวทั้งแปดเมือง

การคัดเลือกพระสนมและการคัดเลือกนางกำนัลจะแบ่งแยกกันคนล่ะฝั่งอย่างชัดเจน

แต่ในขณะที่มู่เหลียนเดินตามหลังจงอวี่เพื่อจะเดินไปต่อแถวเพื่อรอการคัดเลือกเป็นนายและนางกำนัล อยู่ๆมู่เหลียนกลับถูกขันทีคนหนึ่งเดินเข้ามาขวางทางไว้เสียก่อน

กำลังจะอ้าปากไถ่ถามแต่แขนขาวของมู่เหลียนกลับถูกขันทีผู้นั้นดึงไปอีกทาง ซึ่งมันเป็นทางที่มีการคัดเลือกสนมนางในอยู่นั้นเอง

มู่เหลียนหันไปเห็นว่าสหายจะเข้ามาช่วยแต่นางกลับถูกขันทีอีกคนหนึ่งห้ามไว้จึงเดินเข้ามาช่วยเขาไม่ได้

แม้จะตกใจในสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นแต่มู่เหลียนก็เลือกที่จะสงบปากสงบคำไว้ก่อน 

เขาเดินตามแรงจูงของขันทีผู้นั้นมาถึงแถวที่มีคุณชายเกอจากตระกูลต่างๆยืนอยู่ กะดูจากสายตาแล้วมีเกอประมาณห้าร้อยคนเห็นจะได้ ซึ่งน้อยนักหากเทียบกับสตรีที่มีมากมายหลายพันคน

ได้ยินมาว่าปีนี้วังหลังจะรับสนมเพียงห้าสิบคนเท่านั้น เห็นทีว่าจะมีหลายพันคนนักที่จะต้องผิดหวังกลับบ้านไป

ยืนได้เพียงไม่นานมู่เหลียนก็รู้สึกได้ถึงสายตาหลายคู่ที่จ้องมองมาจากแถวของสตรี

และเพราะความอึดอัดใจเขาจึงหันไปกระซิบถามไถ่กับขันทีผู้นั้นที่นำเขามายืนอยู่ตรงนี้

" ข้าน้อยขอถามได้หรือไม่ขอรับว่าเหตุใดท่านถึงต้องพาข้าน้อยมายืนตรงนี้ด้วย อันที่จริงข้าน้อยเข้าวังมาเพื่อสมัครเป็นนายกำนัลต้องไปต่อแถวอีกฝั่งหนึ่งมิใช่หรือ "

ขันทีผู้นั้นมองมู่เหลียนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยสายตาเรียบนิ่งก่อนเอ่ยตอบเบาๆว่า

" รูปลักษณ์เช่นเจ้าหากไปเป็นนายกำนัลน่าเสียดายแย่ อยู่เฉยๆเสีย กงกงให้ทำอันใดก็ทำ เชื่อข้างานนี้เจ้ามีสิทธิติดหนึ่งในห้าสิบสนมนางใน "

กล่าวจบก็กลับไปยืนนิ่งเงียบสงบดังเดิม

ส่วนมู่เหลียนก็ได้แต่คิดในใจว่าบุตรชายเกอของนายทหารชั้นผู้น้อยอย่างเขานี่น่ะหรือจะติดหนึ่งในห้าสิบนายสนมนางในของ องค์จักรพรรดิจ้าวเจาหรง

เพ้อฝันเกินไปแล้วกระมัง