พ่ายรักเด็กดื้อ

“พี่จะไปส่งที่คอนโด” ว่าอย่างข่มอารมณ์ ทั้งๆ ที่อยากจะทึ้งร่างเธอให้ฉีกออกจากกันเป็นชิ้นๆ มีอย่างที่ไหนมาทำหน้าซื่อตาใส เหมือนตัวเองไม่รู้เรื่อง
“ไม่เอาค่ะ มายด์ไม่อยากกลับคอนโด...”
มันก็เป็นแบบนี้ทุกทีสิน่า เธอดื้อรั้นได้เสมอต้นเสมอปลายเสียจริง
เนินอกสาวที่ดูจะอวบขึ้นกว่าครั้งก่อนที่ได้พบเจอ หลุดเข้ามาอยู่ในลานสายตาแบบไม่ได้ตั้งใจ จนคนที่ต้องใช้ความอดทนสูงทุกครั้งกับเจ้าหล่อน...ต้องเมินหนีเสีย
“อย่ามาดื้อ”
“มายด์ยังไม่หายตกใจเลยนะคะ...” ไม่ได้ทำเสียงอ้อนเปล่า ศีรษะเล็กๆ ยังเอียงไปซบที่แขนข้างซ้ายของเขาอย่างเชิงอ่อย
“มายด์” เสียงเข้มเชิงดุของเขา ไม่ได้ทำให้ปลิงอย่างเธอหลุดออกไปได้ง่ายๆ
ดวงตาดำขลับกลมโตเหลือบขึ้นมองเขา กะพริบปริบๆ แอบอมยิ้มในหน้าเมื่อเห็นเขาตัวเกร็งแข็งทื่อขนาดนี้ได้
ไออุ่นจากเรือนกายชายหนุ่มคือความปรารถนา...
ความปรารถนาที่เด็กสาวต้องการที่จะครอบครอง เด็กกำพร้าไร้ญาติขาดมิตรอย่างเธอ เขาเป็นคนเดียวแล้วที่เธอเหลืออยู่
เพราะฉะนั้น...
เธอจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครอบครองเขาตลอดไป แม้มันจะเป็นวิธีที่ไร้ยางอายและเห็นแก่ตัวที่สุดก็ตาม!

ปล.โปรดทดลองอ่านก่อนซื้อ

คำเตือน
นวนิยายอาจมีคำผิดประปราย ได้มีการตรวจทานไปทั้งหมดสองรอบ แต่มีจะมีการพิสูจน์อักษรอีกครั้งและลงให้ใหม่ เพราะมีคนเร่งให้ปล่อยงานด่วนมา กราบขออภัยทุกท่านมา ณ ที่นี้

กราบขอบคุณที่อุดหนุนเทพีปรัมปรามาเสมอค่า