พ่ายรักเพื่อนเกย์

ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังเหมือนจะพังประตูเข้ามา ฉันก้าวฉับไวไปเปิดประตูโดยเร็ว อลันเอาใช้มือดันประตูออกจนดังจนฉันสะดุ้ง
"ทำแบบนี้ทำไมวะ สนุกมากเหรอวะเอาเรื่องคนอื่นไปยำ!" กลิ่นเหล้าหึ่งอลันจู่โจมเข้ามาประชิดตัวบีบคางแน่นจนรู้สึกเจ็บ
"ยำอะไร ฉะ ฉันไปทำอะไร" เสียงติดๆขัดๆมันบีบคางแน่น ฉันใช้กำลังน้อยๆพยายามแกะนิ้วทั้งหมดของอลันออกจากหน้า
"อย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย มึงทำอะไรรู้อยู่แก่ใจ" มาถึงก็หาเรื่องแล้วฉันจะรู้ไหมว่าทำอะไร ฉันเดินถอยหลังจากคนตัวโต
"กูทำอะไร งงไปหมดแล้วน่ะ" ฉันเริ่มงงกับอลันในตอนนี้ แววตาดูแข็งกร้าวเหมือนพร้อมจะกำจัดเหยื่อ
"หึ! ทำอะไร" อลันขำในลำคอ ย่างก้าวเข้ามาหาตัวฉัน
"มาร์คเสียใจกับการกระทำของมึงในครั้งนี้มาก มาร์คไปทำอะไรให้มึง มึงถึงได้ว่าเขาเสียๆหายๆวิปริตผิดเพศ!" ฉันตกใจกับคำพูดของมันตอนนี้มาก มันกำลังขาดสติพูดอะไรก็ใส่อารมณ์
"อลันอย่ามาหาเรื่อง ฉันไปพูดกับใครตอนไหน!" ฉันโอบแก้มอลันเพื่อเรียกสติ
"มึงเกลียดมาร์ค มึงไม่ควรทำแบบนี้ป่ะ" ไม่รู้ว่าอลันไปได้ยินหรือฟังอะไรมาถึงอารมณ์ฉุนเฉียวแบบนี้ อลันบีบแขนฉันแน่นจนเจ็บแรงเขากับแรงฉันมันจะสู้ได้เหรอ
"ถ้าการที่เป็นเพื่อนดีๆกันไม่ได้ก็ไม่ต้องเป็นแม่งแล้ว!" อลันในตอนนี้น่ากลัวมาก
อลันดึงตัวฉันเข้าในห้องนอนฉีกเสื้อผ้าที่ใส่อยู่จนขาดลุ่ยไม่เหลือชิ้นดี
"อลันอย่าทำแบบนี้ ฮึก" แรงน้อยนิดที่มีใช้ผลักคนตัวโตทว่าเขาแข็งแรงกว่า ขาเรียวทั้งสองขยับดิ้นจะถีบคนบนร่างให้ออกไป
"กูจะทำให้มึงรับรู้ถึงความเจ็บปวด!"
ปึก!!
"กรี๊ด...!!"
ฉันร้องสุดเสียงอลันกดความเป็นชายเข้ามารวดเดียวไร้การเล้าโลม ความรู้สึกเหมือนมีมีดมากรีดเนื้อแตกออกเป็นชิ้นๆหยาดน้ำใสเอ่อล้นออกมาจากเบ้าตาไม่หยุดเพราะความเจ็บปวด
จะไม่เสียใจหรือเจ็บใจเลยหากว่าสิ่งที่ทำกันอยู่เกิดจากความสมยอมต่อกัน ใช่ ฉันชอบมัน ชอบทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
อลันปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือทุกสิ่งตอนบังคับขืนใจโดยที่อีกคนไม่ยินยอม น้ำรักมากมายถูกฉีดเข้าไปในโพรงอ่อนนุ่มก่อนเขาจะถอนแก่นกายที่เพิ่งปลดปล่อยออกจากเธอ อลันคว้าเสื้อผ้ามาสวมแล้วออกจากห้องไปโดยไม่สนใจคนตัวเล็กที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียง

กดอ่านก่อนซื้อ (แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บจะถูกกว่า)
อ่านแล้วอย่าลืมรีวิวด้วยนะคะ:)