สะพานดาว

“สักวัน...ฉันอาจจะขอแต่งงานกับคุณ” น้ำเสียงย้ำหนักแน่น
“ถ้าผู้ชายที่เราชอบไม่ขอแต่งงานกับเรา ทำไมเราไม่มีสิทธิเดินไปถามเขาว่า
คุณจะแต่งงานกับฉันไหม ถ้าเขาเซย์โน แปลว่าเราหมดหวัง
เราอาจเซย์เยสกับผู้ชายอีกคน ที่เดินเข้ามาขอเราแต่งงานก็ได้”

เรื่องของ ‘จักร’ คนที่พ่อเรียกอย่างภาคภูมิใจว่า ไอ้ลูกชาย กับผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่จักรมั่นใจว่า... ‘เธอเป็นคนจริง’ เธอชื่อปูเป้ สวย...รวยมาก และฉลาดเป็นกรด
จักร-ปูเป้ ต่างคือเพื่อนแท้ชั่วนิรันดร์ และเสียงย้ำหนักแน่นข้างต้น
คือหัวใจของปูเป้ ผู้หญิงที่จริง ตรงและไม่มากเรื่อง

จักร-ปูเป้-ไอ้ดำ-ประธาน-แบงก์-ปา เป็นความรักบริสุทธิ์
สัจจะลูกผู้ชาย ความเด็ดเดี่ยวของลูกผู้หญิง
และบ่งถึงยากดีมีจนก็ไม่พ้นต้อง ‘ปากกัดตีนถีบ’ ไปคว้าดวงดาว
เงินตรา ความรัก ความเอื้ออาทร ยากที่ใครสักคนจะมีครบ มีเต็ม
แต่บางคน ‘เป็นสุข’ ทั้ง ๆ ที่ยังขาด
และ ‘เป็นทุกข์’ น้อยมากกว่าคนที่มีอย่างเหลือเฟือ !
ไขว่คว้าหาดวงดาว... แม้ไม่มีสะพานใดทอดยาวไปถึง
หากหัวใจโน้มเข้าหากันบ้าง สะพานนั้นก็มิได้แสนไกลเกินพลัง
สะพานดาว สร้างด้วยหัวใจที่โน้มเข้าหากัน