ฉันมีวาสนาเป็นเมียผู้พัน

พ่อกับแม่เขากำลังจะให้เขาไปดูตัวกับผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อแต่งงานด้วย แต่เขาไม่อยากแต่งงาน เขาขอให้ฉันช่วย...
ฉันไม่เคยคิดจะขายตัวใช้หนี้ โดยเฉพาะกับเขาที่เป็นคนในครอบครัวของพวกที่เกลียดฉันมากและฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง แต่เมื่อทุกอย่างบีบบังคับฉันจึงต้องยอมกลืนน้ำลายตัวเอง...กลายมาเป็นภรรยา(ปลอมๆ)ของเขา และคนอื่นๆต่างเรียกฉันว่า...คุณนายผู้พัน...

*********

เธออาจจะไม่อยากเชื่อแต่ว่าจริงๆฉันเคยนอนกับผู้หญิงแค่ครั้งเดียว...ตอนนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร”
“หมายความว่าไงที่ว่าไม่รู้”
“ฉันเมาน่ะ กลับมางานเลี้ยงรวมรุ่นแล้วโดนเพื่อนบังคับให้กินเหล้า หลังจากนั้นก็โดนเพื่อนพาขึ้นไปส่งที่โรงแรม แต่พอตื่นมาฉันก็พบว่าตัวเองนอนอยู่กับผู้หญิงบนเตียง...เธอนอนหันหลังให้ฉัน ฉันไม่เห็นแม้แต่หน้าเธอ ตอนนั้นเพื่อนฉันคนหนึ่งโทรมาบอกว่าเพื่อนที่ตอนกลางคืนกินเลี้ยงด้วยกันโดนรถชนและอยู่ในไอซียูฉันที่ยังไม่ส่างเท่าไหร่จึงต้องรีบออกไปโดยไม่ได้คุยกับเธอก่อน ฉันเขียนเบอร์ตัวเองเอาไว้ คิดว่าเธอจะโทรมาแล้วเราค่อยคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแต่จนแล้วจนเล่าเธอก็ไม่โทรมา วันนั้นฉันกลับไปที่โรงแรมก็ไม่เจอเธอแล้ว...หลังจากวันนั้นฉันก็กลายเป็นผู้ชายที่ขาดความรับผิดชอบและรู้สึกผิดมาโดยตลอดเพราะไม่รู้ว่าเธอเป็นยังไงบ้าง ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอสักอย่างและไม่รู้ว่าจะไปตามหาได้ที่ไหนด้วย แม้แต่กล้องวงจรปิดวันนั้นยังสามัคคีกันพัง”
“ทำไมคุณถึงอาภัพขนาดนี้ เพราะแบบนี้เหรอคุณถึงไม่อยากแต่งงาน เพราะคุณยังรอรับผิดชอบผู้หญิงคนนั้นอยู่เหรอ”
“ที่ผ่านมาฉันคิดว่าบางทีเธออาจจะมีลูกกับฉัน ถ้ามีจริงๆป่านนี้ก็คงอายุได้สักสองขวบกว่าๆ”
“งั้นแปลว่าถ้าคุณเจอเธอคุณก็พร้อมที่จะหย่ากับฉันทันทีงั้นสิ...งั้นฉันช่วยตามหาให้ไหม”
“ไม่ต้องแล้วแหละ ฉันหาเธอเจอแล้ว”