กาฝากล้อมรัก

เธอมีชีวิตไม่ต่างจาก ‘กาฝาก’ เป็นตัวปัญหาและภาระ
ที่เขาอยากขจัดออกไปจากชีวิตตลอดเวลา
ไม่แปลกที่เขาจะดีกับคนทั้งโลกยกเว้นเธอคนเดียว
แต่เขาคงไม่รู้ว่า…กาฝากก็มีหัวใจ
หัวใจที่เหี่ยวเฉาลงทุกวัน เพราะน้ำหล่อเลี้ยงไม่เคยส่งไปถึง
หากสามารถหยั่งรากลงดินได้ด้วยตัวเอง
ก็ไม่มีใครอยากดูดน้ำเลี้ยงจากคนอื่นเพื่อต่อลมหายใจ
และไม่มีใครอยากสร้างภาระให้กับคน…ที่รัก
สายตาที่มองมาอย่างรังเกียจ เหมือนน้ำกรดที่รดลงกลางใจ
รอยยิ้มที่ไม่เคยได้รับ คือสิ่งเดียวที่โหยหา
จะเป็นไรไหมหากจะยอมเอาตัวและหัวใจเข้าเสี่ยง …เพื่อให้ได้มา
แม้สุดท้าย…ไม่ได้ในสิ่งที่หวัง หากก็คงไม่ถูกมองว่าไร้ค่ามากกว่านี้
อยากรู้มันก็ต้องลองดูสักครั้ง
‘ไม่ต้องมองเธอพิเศษกว่าใครก็ได้ แค่มองให้เหมือนที่มองคนอื่นก็พอ’

***********
“อยากเลิกกับนิ้งไหม ? ถ้าอยากบอกนิ้งได้เลยนะ ไม่ต้องกังวลว่านิ้งจะเสียใจ นิ้งโอเค ตอนนี้ก็เอาตัวรอดได้แล้ว ป้าจีไม่ถือไม้เรียวมาฟาดหรอก” แม้เธอจะเอ่ยติดตลก แต่ศตายุสัมผัสได้ว่าเธอมีอะไรบางอย่างในใจจริง ๆ
“ทำไมถามแบบนี้ หรือนิ้งเจอใครที่รักมากกว่าพี่แล้ว ?”
“เปล่า ใกล้ครบกำหนดระยะเวลาที่เราลองคบกันแล้ว นิ้งก็เลยถาม ถ้าพี่ต้ามจะตัดสินใจตอนนี้ก็ได้เลยนะ นิ้งจะได้ย้ายออกไปจากที่นี่ ไม่มารบกวนพี่ต้ามอีก”
***********