กับดักรักกักขังหัวใจ

เมื่อเธอคิดจะหนีไปจากบ้านของเขา มีหรือที่คนอย่างเขาจะปล่อยไปง่ายๆ เขาจึงทำการวางแผนแล้วล่อให้เธอติดกับและกักขังเธอไว้ด้วยอำนาจทั้งหมดที่มี

“ไม่มีอะไรมากหรอก แค่จะมาบอกให้เธอรู้ไว้ว่า...ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้เธอไปอยู่ทำความสะอาดห้องกับทำกับข้าวให้ฉันกินที่คอนโดฯ”

“คะ? ...ว่ายังไงนะคะ!” นลินตกใจจนเผลอพูดเสียงดัง เงยหน้ามองเขาเผื่อจะมีแววล้อเล่น แต่มันกลับไม่มีเลย สีหน้าของเขาดูจริงจังกับสิ่งที่เอ่ยออกมา

“ก็ตามที่พูด จะให้พูดซ้ำทำไม”

“ลินคงทำให้ไม่ได้ค่ะ คุณชายให้คนอื่นไปแทนเถอะนะคะ” นลินบอกด้วยสีหน้าลำบากใจ เพราะเธอเองก็กำลังจะย้ายออกจากที่นี่

“แต่ฉันขอพ่อฉันแล้วนะ แล้วพ่อฉันก็อนุญาตแล้วด้วย” อนุญาตงั้นเหรอ? นลินทำหน้าแปลกใจอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ชายหนุ่มพูด คุณท่านเป็นยังไงทำไมเธอจะไม่รู้ ท่านจะยอมให้เธอไปอยู่กับคุณชายจริงๆ น่ะเหรอ มันเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้

“ทำหน้าแบบนั้นเพราะไม่เชื่อที่ฉันพูดสินะ” ภูมิรพีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าไปยังกล่องบันทึกเสียงที่แอบบันทึกไว้ในตอนที่คุยกับบิดา แล้วกดปุ่มเปิดให้หญิงสาวได้ยินคำพูดของบิดาของเขาอย่างชัดๆ

“สรุปพ่ออนุญาตให้เธอไปอยู่กับผมแล้วใช่ไหมครับ”

(อือ แต่แกอย่าใช้หนูนลินหนักมากนะ อะไรที่พอทำให้ตัวเองได้ก็ทำไปก่อน เพราะหนูนลินเขาก็มีเรียนเหมือนกัน อย่าทำให้หนูนลินต้องเสียการเรียนเพราะความเอาแต่ใจของแกก็พอ)

เมื่อนลินได้ยินถึงกับหน้าถอดสี หากเป็นคำสั่งของคุณท่าน เธอก็จนปัญญาที่จะปฏิเสธ

“เชื่อหรือยังล่ะ ว่าสิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง สรุปเธอยังจะปฏิเสธอยู่อีกไหม”

“งั้นลินขอเวลาเก็บของสักหนึ่งวันนะคะ วันนี้คงเก็บไม่ทันเพราะลินมีเรียน”

“เหลืออีกตั้งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาเรียน เธอก็เข้าไปเก็บของในห้องก่อน เธอเลิกเรียนเมื่อไหร่ค่อยกลับคอนโดฯ พร้อมฉัน แล้วเอาของเข้าไปจัดในห้อง” ยังไงวันนี้เขาจะต้องพาเธอไปอยู่คอนโดด้วยกันให้ได้ เพราะเขาไม่รู้เลยว่าในระหว่างที่ห่างกัน เธอคิดจะหนีออกจากที่นี่เมื่อไหร่ ถึงแม้เธอจะยืนยันที่จะไปอยู่กับเขาแล้วก็เถอะ มันก็ยังมีแอบหวั่นใจอยู่บ้าง

“ก็ได้ค่ะ คุณชายขยับออกไปหน่อยสิคะ ลินจะได้ออกไปเก็บของ” มือเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นดันแผงอกแกร่งให้ออกห่าง ภูมิรพียืนนิ่ง ยังไม่อยากออกห่างจากหญิงสาว แต่ถ้าไม่รีบให้เธอไปเก็บของ วันนี้เธอคงไม่ได้เข้าไปอยู่ในคอนโดฯ ด้วยกันแน่ เขาจึงทำได้แค่ถอนหายใจหนักๆ แล้วขยับออกจากร่างบอบบางอย่างช้าๆ โดยที่ไม่เต็มใจนัก

____________________
ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ เป็นแนวความรักแบบฉบับคุณชายเจ้าเล่ห์หน่อยๆ หลอกล่อเก่ง ดราม่าไม่ค่อยเยอะ ส่วนใหญ่จะออกแนวหวานๆมากว่า หากใครชื่นชอบแนวนี้ขอฝากเรื่องนี้เป็นตัวเลือกด้วยนะคะ
***ก่อนกดซื้อแนะนำให้กดทดลองอ่านก่อนนะคะ หากชอบก็ฝากสนับสนุนไรท์ด้วยนะคะ
***ระบบ ios แนะนำให้ซื้อผ่านทาง Safari จะได้ราคาที่ถูกกว่าในแอปนะคะ
***นิยายเรื่องนี้ลงให้อ่านฟรีทั้งใน ธัญวลัย และ Readawrite นามปากกา : ฟูมิโกะ
*****ตอนพิเศษอัปลงให้เรียบร้อยแล้วนะคะ*****