อัจฉรามาพบลักษณ์

เรื่องมันเริ่มขึ้นเหมือนกับพล็อตนิยายรักดาษดื่นที่มีเกลื่อนให้อ่านหลากหลายแพลตฟอร์ม เส้นทางชีวิตของฉันซับซ้อนเกินกว่าจะกล่าวถึง มีทั้งช่วงเวลาที่ไม่อยากจดจำและลบทิ้งไปจากสมอง ฉันเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไร จนกว่าจะสิ้นลมหายใจเลยหรือไม่
จนกระทั่งฉันได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง…เธอบังเอิญหลงเข้ามาในพื้นที่ของฉันด้วยความไม่ตั้งใจ เราสองคนเปรียบเสมือนโลกคู่ขนานที่ไม่มีวันหวนมาบรรจบ แตกต่างกันทุกข้อและไม่มีข้อไหนเลยที่สามารถเข้ากันได้ แต่ว่า…
“ความผิดของพี่คือการที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้” ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ยินประโยคนี้จากปากของผู้หญิงที่สร้างภาพลักษณ์ว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่าใคร หากการโอบกอดจะช่วยเยียวยาบาดแผลของเธอ ฉันก็จะขอให้อ้อมแขนนี้มีแค่เธอคนเดียวตลอดไป