โจ๊กอุ่น ๆ สักชามมั้ยครับ

จู่ๆ คนเพอร์เฟคแบบเขาก็โดนแฟนบอกเลิกและโดนพักงานอย่างไม่มีกำหนด ทำให้ต้องกลับไปช่วยแม่ขายโจ๊กจนได้ แล้วคนหน้าโจรคนนั้นเป็นใครกันเนี่ยตามติดเป็นเงาอยู่ได้...แต่ก็ชอบนะ

เอาน้ำจิ้มมาให้นิดนึง...

สายหมอกกำลังหันหลังไปเปิดประตูแต่ก็ถูกรวบตัวขึ้นแนบอกจากคนเมาด้านหลัง

คนเมาอุ้มคนในอ้อมแขนไปวางบนเตียงอย่างเบามือก่อนจะขึ้นคร่อมร่างโปร่งเอาไว้ “หมอกใจร้ายกลับเฮียมากเลยนะ”

“...” สายหมอกมึนงงกับคำพูดของคนเมาที่ตัดพ้อเขาอยู่

“หมอกเอาแต่คุยกับไอ้หน้าจืดนั่นทั้งวันเลย ไม่สนใจเฮียเลยแม้แต่นิดเดียว”

“เฮียผมแค่คุยงานเองครับ” สายหมอกเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของคนแก่กว่า

ช้างส่ายหน้าพร้อมสะอึกอื้นเบาๆ “เฮียไม่เชื่อหรอก”

“แล้วจะให้หมอกทำยังไงเฮียถึงจะเชื่อครับ” สายหมอกระบายยิ้มบางๆ ให้คนตัวโตที่ทำหน้าตาราวกับเด็กโดนแย่งของเล่น นัยน์คมคลอไปด้วยหยาดน้ำตาใส

“จูบเฮียหน่อยนะครับ”