ในที่สุดก็รัก

บาดแผลที่สร้างความเจ็บช้ำในอดีตทำให้จิณณ์โชติเลือกที่จะหนีไปให้ไกล ชายหนุ่มไม่อยากรับรู้เรื่องราวใดๆ ที่เกี่ยวกับคนผู้นั้นที่สร้างความเจ็บปวดให้กับเขา แต่แล้วเวลาก็นำพาให้จิณณ์โชติกลับไปยังสถานที่แห่งนั้นที่สร้างแผลในใจให้กับเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มไม่คาดคิดเลย ว่าความสดใสน่ารักที่ได้เจอที่นั่นจะทำให้ 'ในที่สุดก็รัก'


*********************************************************************************


“พี่เจคะ พี่เจ!” พิจิกาเรียกซ้ำให้เสียงดังขึ้น เพราะเห็นว่าจิณณ์โชติยืนนิ่ง แจกยิ้มหวานมาได้สักพักละ

“ขะ ครับ แพรว่าไงนะครับ”

“แพรเห็นพี่ยืนนิ่งเชียว มีอะไรให้คิดมากหรือเปล่าคะ เล่าให้แพรฟังได้นะ ถึงแม้แพรจะไม่ได้เป็นนักธุรกิจแบบพี่ อาจจะช่วยแก้ปัญหาไม่ได้ แต่แพรก็ช่วยรับฟังได้นะคะ”

“เนี่ย! แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขาชอบได้ยังไง เล่นเป็นคนใจดีเสียแบบนี้” จิณณ์โชตินึกอยู่ในใจ แต่เขาก็ไม่ได้พูดออกไป ทำแค่เพียงส่ายหัวปฏิเสธกับเธอ แล้วบอกว่าไม่มีปัญหาอะไร

“แพรเผื่อขนมให้พี่ด้วยนะคะ เผื่อว่าคนงานเขาอยากได้เพิ่มไปให้ลูกๆ ของเขา”

จิณณ์โชติมองมือบางที่ยื่นส่งถุงขนมให้กับเขา ชายหนุ่มรับเอามาไว้แล้วกล่าวขอบคุณกับความใจดีของหญิงสาว