ข้าไม่หย่า

แม่นางเหมยซวนหอบบุตรชายตน กลับไปที่จวนสกุลหนิง แม้นประตูจวนไม่ยอมเปิดรับ แต่นางก็โอบอุ้มบุตรชายตนไว้จนแนบอก แล้วนั่งรอความเมตตาบิดาตนอยู่ที่ตรงหน้าประตูจวนนั้น

"ออกเรือนไปแล้วหาใช่คนในจวนสกุลหนิง แล้ว  เหตุใด?ไม่ตระหนักเสียบ้าง เจ้าเอาแต่ใจ เสียจนจำสิ่งใดไม่ได้เชียวหรือเหมยซวน?"

"ท่านพ่อ!  เปิดประตูเถิดนะเจ้าคะ ท่านพ่อ! ท่านพ่อ!"