บังคับวิวาห์อสูร

“นอนที่นี่เถอะนะคะ ฉันไม่กลัวติดไข้หรอก ฉันแข็งแรงมาก คุณไม่ต้องเป็นห่วง...”

“ผมไม่เคยห่วงอยู่แล้ว” เขาตอบออกมาทันทีราวกับเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติที่จะต้องพูดจาให้ขัดแย้งกับหล่อนเอาไว้ก่อน

หล่อนยิ้มหัวเราะขณะรับรู้ได้ถึงเรือนร่างสูงใหญ่แกร่งกร้าวที่ทาบทับอยู่ด้านบน และเมื่อเขาไม่มีทีท่าจะขยับ หล่อนจึงคิดว่าเขาคงจะยอมเชื่อหล่อนอย่างหนึ่งแล้วนั่นคือนอนพักที่นี่ แต่ก่อนอื่นหล่อนขอแก้แค้นเอาคืนเล็กๆ น้อยๆ ด้วยการยั่วยวนกันสักหน่อย

พีรณีย์ยึดเกาะกายเขาเอาไว้ขณะพลิกกายพาให้ตัวเองขึ้นมาเป็นฝ่ายที่อยู่ด้านบนและปล่อยให้เขานอนหงายอยู่ใต้ร่าง หล่อนไม่รอช้าจับชายเสื้อเขาถลกเลิกขึ้นแล้วก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นปาดเลียอย่างซุกซนบนกล้ามเนื้อหน้าท้องมีลอนจางๆ สวยงาม

“ฮึ่มมมมมม” เสียงที่เขาพยายามเก็บกลั้นเอาไว้ในลำคอฟังดูทั้งดุร้ายเหมือนสัตว์ป่าและน่าตื่นเต้นเร้าใจสำหรับหล่อน