ซากศพพิรุณ

ทุกอย่างเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อสิบสามปีก่อน
ห่าฝนที่กระหน่ำซัดลงมาในวันนั้นได้เลือกสรรมนุษย์จำนวนหนึ่งให้กลายเป็นคนหูดับไม่รับเสียง มีเพียงสำเนียงตัวเองและหนึ่งคนแปลกหน้าที่แห่แหนเรียกกันว่า 'โซลเมต' ดั่งโทรศัพท์ไร้สาย

สำหรับบางคนอาจเป็นพรจากฟ้า
หากแต่ใครบางคนกลับเป็นคำสาปที่ไม่อาจสลัดหลุด
ใบหูที่ไม่อาจสดับรับฟัง ลากเวรกรรมในรูปแบบเสียงเข้ามาในชีวิต โชคดีได้คู่ดีก็ดีไป โชคร้ายได้คู่จัญไรก็อาจตายโดยไม่รู้ตัว

ทูน ใช้ชีวิตด้วยดวงตากับมือเป็นหลัก ไม่มีใครเคยได้ยินเสียงเขา ส่วนเขาก็คงไม่ได้ยินเสียงใครอื่น เป็นนักศึกษาธรรมดาแต่ไม่ทั่วไป โดยที่เจ้าตัวก็พยายามปกปิดความลับบางอย่างเอาไว้ หวังไม่ให้มีใครมาล่วงรู้
ทว่า นาวิน กลับสังเกตเห็น นายตำรวจที่จมอยู่ในอดีตมาเก้าปีเต็ม เขากำลังคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นมีบางอย่างเกี่ยวพันกับ 'แฮงแมน'