ทรยศรักคนบาป

“คุณเชื่อเขาอย่างงั้นเหรอ”

“ฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันเห็นเลิกโกหกกันเสียที!!!”

ถ้าในเมื่อเขาไม่ต้องการพวกเราแล้วเราก็ควรออกไปจากชีวิตเขาเสียที ร่างเล็กเอ่ยบอกกับลูกน้อยในท้องด้วยน้ำเสียงสั่นเครือใบหน้าสวยเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาดวงตาสวยแดงช้ำ เป็นการบ่งบอกได้ดีว่าคนตัวเล็กนั้นผ่านการร้องไห้มามากแค่ไหน...

“ต่อจากนี้ชีวิตของพวกหนูจะมีแค่มี๊คนเดียวเท่านั้นนะครับเด็กแฝดของมี๊”

กว่าจะรู้สึกตัวว่าตัวเองนั้นทำผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยก็วันที่ร่างเล็กที่เคยอยู่ๆ ข้างกันกลับหายไปจากเขาอย่างไร้ร่องรอยพยายามออกตามหาแม่ของลูกตลอดระยะเวลาสองปีก็สูญเปล่าราวกับพวกเขานั้นไม่เคยมีตัวตนมาก่อน

“พี่ขอโทษกลับมาฟังคำขอโทษของพี่ได้หรือเปล่าคนดี”