สายรุ้งสีเทาและเรื่องราวของเราสองคน (JinfeixBami)

เมื่อความรักที่ฝั่งหนึ่งผูกใจมาตั้งแต่เด็ก จวบจนโตเป็นสาวแล้วได้กลับมาพบเขาอีกครั้ง และนั่นมันยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าความรักที่เธอมีให้อีกคนมันมากกว่าคำว่า 'รัก' แบบ 'พี่สาว'

♥

Jinfei X Bami


13 ปีก่อน

“เฟยเฟย หมี่หมี่อยากกินติม”

“แล้วมาเสนอหน้าบอกฉันทำไม”

“เฟยเฟย..หมะ”

พลั่ก!

“ไปบอกแม่ปีศาจของเธอสิ!”

“ฮึก”


5 ปีต่อมา

“เฟยเฟยคะ โอ้ย!”

“ฉันบอกเธอว่ายังไง” เสียแข็งเอ่ยบอกเด็กหน้าหวานตรงหน้าโดยที่มือก็บีบไปที่คางขาวอย่างแรง

“พะ พี่เฟย อึก ฮึก” ความแรงจากมือเรียวสวยของเด็กสาววัย 20 ยังคงบีบแรงขึ้นเป็นการบอกนัย ๆ ว่าคำพูดนั้นยังคงไม่ถูกใจคนฟังสักเท่าไหร่นัก

“คะ คุณเฟย”

ตุบ!

มือสวยสะบัดออกจากใบหน้าเล็กของเด็กตรงหน้าอย่างแรงจนร่างเล็กล้มไปกับพื้น

“หึ น่าสมเพช แล้วอย่าให้ฉันได้ยินอีกล่ะว่าเธอเรียกฉันด้วยคำพล่อย ๆ พวกนั้น”


ปัจจุบัน

“กลับมาแล้วเหรอคะ”

เสียงเย็นเยียบเกิดขึ้นในห้องนอนสีหวานที่มีคนตัวเล็กนอนหลับใหลอยู่ มือเรียวขาวไล้ไปตามกรอบหน้าที่เริ่มเผยแววความสะสวยของสาววัยแรกแย้มจนคนมองต้องยิ้มออกมา

“อะ อืม”

“ดูเหมือนว่าทุกคนจะดีใจมากรู้หรือเปล่าที่เธอกลับมา”

“อืม อะ.. เฟย คะ คุณเฟย!”

ตากลมที่หลับอยู่เบิกโพลงขึ้นมาอย่างตกใจเมื่อเห็นเสี้ยวหน้าสวยที่กำลังมองมา หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัวก่อนที่ดวงตากลมจะเริ่มมีน้ำตาเอ่อคลอ

“หึ ไม่ดีใจเหรอที่ฉันมาหา เมื่อก่อนติดฉันมากไม่ใช่หรือไง” เสียงหวานที่เย็นเยียบเอ่ยออกมาโดยจงใจก้มลงไปใกล้ใบหูเล็ก

“ฮึก คะ คุณเฟย อ้ะ!”

เสียงที่ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงฟันคมที่ขบกัดเข้าที่ติ่งหูบาง

“ฉันถาม!”

“ฮึก อึก”

“อย่าร้องไห้สิ หึ ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบน้ำตา”

ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมาสบตาคนใต้ร่างที่นอนสั่นอย่างน่าสงสาร ใบหวานเปรอะไปด้วยหยาดน้ำตายิ่งทำให้คนมองรู้สึกสะใจปนสมเพช เรียวลิ้นลากไล้ดูดเลียกินน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนจะแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว

“แต่ก็อย่างว่า อะไรที่ฉันไม่ชอบเธอก็มักจะทำมันได้ดีเสมออยู่แล้วนี่นะ”

“ฮึก”

สายตาที่ส่งมาทำให้คนร่างเล็กรับรู้ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีคนตรงหน้าก็ยังคงเกลียดชังเธออยู่เสมอไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อหลายปีก่อนเลย!

♥
สุขนิยมเอนดิ้งค่ะ☻
♥