หลงมิติมนตรา เล่ม 2

จอมทัพหนุ่มพนักงานออฟฟิศผู้เบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตวนลูปแบบเดิมๆทุกวัน ทุกเดือน

บ่นทุกวัน จนไปเข้าหูใครบางคนเข้า

และแล้วก็เป็นไปแบบสมพรปากของเจ้าตัวจนต้องร้องว่าเรือหาย

" โว้ยยย! ไม่อยากใช้ชีวิตแล้ววว กูเหนื่อยยย! "

" อ้าว! เอาจริงดิ? นี่ที่ไหนวะ? "

" ฉิบหาย! เห้ย! เรือหาย! ทำไมกูกลายเป็นผู้หญิงงงงงงง? "

ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!

มีเสียงหัวเราะปริศนาลอยมาตามลม