ชื่นกลิ่นจันทน์

.
.
.
|ตัวอย่างเนื้อหาภายในเล่ม|


“โอะ...” เสียงร้องเบา ๆ และอาการสะดุ้งเฮือกของอีกคนทำให้แม่จันทน์ชะงักมือที่กำลังโปะสมุนไพรลงบนบาดแผล สาวนางข้าหลวงรีบลดมือลงทันที สีหน้าว้าวุ่นใจเหลือประมาณ “เจ็บมากหรือจ๊ะ?”
“นิดหน่อยจ้ะ” คนเจ็บคลี่ยิ้ม ยกมือขึ้นแตะแผลตรงหางคิ้วของตัวเอง “แผลคงใหญ่น่าดูเชียวสิท่า”
“เลือดไหลโกรกเชียวล่ะจ้ะ” แม่จันทน์ตอบพลางควักสมุนไพรสำหรับห้ามเลือดที่บดละเอียดแล้วมาโปะลงบนบาดแผลอีกครั้ง คราวนี้ระมัดระวังมากขึ้นกว่าเก่า “เป็นยังไงจ๊ะ ยังเจ็บอยู่ไหม?”
“ไม่แล้วจ้ะ” คนเจ็บตอบ เผลอจ้องมองทุกกิริยาท่าทางของสาวนางข้าหลวงด้วยความเผลอไผลลืมตัว แม่จันทน์หลังจากตกแต่งผ้าพันแผลเสร็จแล้วก็ลดมือลง และหล่อนเมื่อมองเห็นสายตาที่อีกฝ่ายมองมายังตนเองก็ขวยเขินเอียงอาย “มีอะไรหรือจ๊ะ?”
“อ้อ ปะ...เปล่าจ้ะ” คนเจ็บรีบปฏิเสธทันควัน ยิ้มกลบเกลื่อนให้กับแม่จันทน์ ก่อนจะทำหน้างงหนักเมื่ออยู่ ๆ สาวชาววังคนงามก็ร้องอุทานออกมา ดวงตากลมเบิกโตขึ้นอย่างตกใจสุดขีดขณะรีบคว้ามือทั้งสองตนไปดูแบบใกล้ชิด “ตายจริง! มีแผลที่มือด้วยนี่จ๊ะ!”
ผ้าดิบมอมแมมรอบฝ่ามือนั้นถูกแกะออกอย่างระมัดระวังเป็นที่ยิ่ง และไม่นานนักมืออันชุ่มไปด้วยเลือดของหนุ่มผู้มีพระคุณก็โดนสมุนไพรเย็นเฉียบโปะทับจนเต็ม ในระหว่างนั้นสาวเจ้าก็บ่นไปด้วยว่าเป็นเพราะตนแท้ ๆ ทีเดียวชายหนุ่มจึงต้องมาเจ็บตัวไม่เข้าเรื่องเช่นนี้
...ซึ่งเขาหรือก็อยากจะบอกเหลือเกินว่าแค่ได้เห็นหน้าหล่อนก็หายเจ็บเป็นปลิดทิ้งแล้ว

.
.
.

ซื้อผ่านทางเว็บไซต์และแอนด์ดรอยด์จะมีราคาถูกกว่าซื้อผ่านระบบios ขอขอบพระคุณทุกท่านล่วงหน้าสำหรับการอุดหนุนนะคะ