อ้อนรักเลขาลูกอ่อน

“อ่าส์~~เข้ายากจังวะ”
ชายหนุ่มสบถพลางก้มมองดูรอยเชื่อมระหว่างตัวเองกับหญิงสาว

“เชี้ย...เลือด !!”

แสงโคมไฟพอที่เขาจะรู้ว่านี่คือเลือดจึงสบถออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวตรงหน้า ที่กำลังนอนหายใจโรยรินอยู่

หล่อนนอนน้ำตาคลอ กัดริมฝีปากจิ้มลิ้มด้วยฟันซี่เล็กที่ขาววับ เนื้อกายนวลเนียนสั่นระริกไปทั้งตัว

“เธอ...เป็นใคร...แม่งเอ๊ย..”

เขาถามแล้วสบถอย่างหัวเสีย เมื่อรู้ว่าที่หล่อนพยายามบอกคือเรื่องจริง หญิงสาวเข้าห้องผิดไม่ได้แกล้งแสดงละคร เขาแน่ใจเพราะไม่มีหญิงขายบริการคนไหน จะเหลือพรหมจรรย์ให้เขาเชยชมแบบนี้

คราแรกคิดว่าหล่อนเล่นละครให้เขาตื่นเต้น ใครจะไปรู้ว่าไม่ใช่คนที่เลขาส่งมาให้ จู่ ๆ มาเคาะห้องเป็นใครก็ต้องเข้าใจแบบเขา มาถึงขึ้นนี้แล้วจะให้หยุดก็ไม่ได้เสียด้วย

“อยากได้เท่าไหร่...แลกกับงานครั้งนี้?”

เกรย์ถามคนที่นอนเปลือยกายอยู่ใต้ร่าง เขาก็ไม่ใช่พวกชอบเอาเปรียบ จึงเสนอให้เธอเป็นฝ่ายเรียกมาเอง หากแต่หญิงสาวกลับเงียบไม่ตอบ เอาแต่นอนสะอื้นไม่หยุด

“ไม่มีปากรึไงวะ..ผมถามว่าคุณจะเอาเท่าไหร่”

คำเตือน

เนื้อหาของนวนิยายมีฉากอีโรติก ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณ ไม่ควรลอกเลียนแบบพฤติกรรม เพราะเจตนาของผู้แต่งเพื่ออรรถรสในการอ่าน
ชื่อตัวละคร เป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาของผู้แต่งเท่านั้น มิได้มีคนตัวจริงๆ หรือต้องการพาดพิงถึงใคร
ควรโหลดตัวอย่างเพื่อตัดสินใจในการซื้อ และขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น