ในรังขององค์ราชินี

ครั้งแรกที่ผมรู้จักเธอตอนนั้นเธอยังเป็นแค่แมงมุมตัวน้อย

ขนาดตัวไม่ได้ใหญ่กว่าสองฝ่ามือสักเท่าไหร่ หากตั้งใจประคองเธอก็จะหดขากลายเป็นก้อนกลมสีดำเข้ม
ในฐานะนักอนุรักษ์คนหนึ่ง ผมพร้อมทำทุกสิ่งเพื่อรักษาสิ่งมีชีวิตที่แสนงดงามตนนี้ไว้

ไม่คิดฝันว่าวันหนึ่งเธอจะลอกคราบ ขโมยรูปโฉมของผม ขโมยน้ำเสียงของผม
ขโมย...สิ่งที่สำคัญที่สุดของผม

ด้วยคำที่เธอไม่ควรเอ่ย ด้วยภาษาที่เธอไม่ควรจะรู้จัก
เธอที่ใช้ใบหน้าเดียวกับผมส่งยิ้มให้

"ในที่สุดเสียงของเราก็ส่งไปถึงเธอแล้ว"
"ที่รัก"