I do love you, again. ขอรักอีกครั้ง ให้ดังกว่าเดิม

ครั้งแรกที่เราเจอกันคือช่วงเปิดเทอมขึ้นม.5 วันนั้นฝนตกหนักด้วยว่าเป็นการเริ่มต้นฤดูฝนด้วยเช่นกัน ฉันยังจำภาพนั้นได้อย่างดี เพราะเป็นวันที่ฉันเปียกปอนไปทั้งร่างกาย แต่กลับอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน เตาผิงในใจของฉันไม่เคยมอดดับลงตลอดสิบสามปีที่ผ่านมา จนกระทั่งผู้ก่อไฟได้จากลาไปทั้งร่างกายและความรักที่เธอมี

มือซ้ายยกขึ้นปาดคราบน้ำตาบนพวงแก้มทั้งสองข้างออกจนมันแดงก่ำไม่ต่างจากครอบครัวของพี่ใหญ่สักคน ความเหนียวเหนอะเปรอะเปื้อนเต็มลำคอและใบหน้า ความเสียใจแห้งกรังจากแอร์ที่เปิดเป่ากระทบมา ฉันสะอื้นจนตัวโยนแต่ก็ต้องตั้งสติขับรถต่อด้วยระยะทางที่แสนไกล

หัวใจราวกับถูกฉีกทึ้งไม่เหลือชิ้นดี จากที่มันแตกสลายกลายเป็นเศษของชิ้นเนื้อจากความเจ็บปวด สมุดเล่มนี้เสมือนเป็นเข็มแหลมคมอันเล็กอันน้อยที่คอยปักตำซ้ำเติม

แม้มันเต็มไปด้วยคำบอกรักของพี่ใหญ่ที่ไม่ได้มีคำว่ารักอย่างตรงตัว แต่ฉันรับรู้ได้ด้วยวัยสามสิบปีในขณะนี้ที่ฉันยังมีลมหายใจ ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้ลบล้างความโศกเศร้าให้เจือจางไปจากใจของฉันสักนิดเดียว

ถ้าฉันมีโอกาสแก้ไขมันอีกครั้ง...ฉันขอย้อนกลับไปแก้ไขทุกอย่างตั้งแต่แรกเจอ ขอให้ฉันมีพี่ใหญ่ข้างกายและได้บอกคำว่ารักดัง ๆ สักครั้งให้เธอได้ยิน


เอ๋ยรักพี่ใหญ่ที่สุดในโลกเลย!

#ใหญ่เอ๋ย ☂