สามีของข้าคือราชาปีศาจมังกรพันปี

ในคืนเข้าหอ...มู่หรงเซียงเฟย ถูกผู้ชายที่ตนเองรักกับน้องสาวต่างมารดาร่วมมือกันทำร้ายหมายจะเอาชีวิตนาง แต่เหมือนสวรรค์ยังคงเมตตา ทำให้นางได้มีโอกาสรอดชีวิตจากการช่วยเหลือของคนผู้หนึ่ง
หากทว่า...ผู้ที่ช่วยเหลือนางกลับเป็นราชาปีศาจที่ดูเย็นชาและไร้หัวใจ !
จากแม่ทัพหญิงที่เก่งกล้าต้องกลายไปเป็นทาสรับใช้ของปีศาจมังกรพันปีอยู่บนยอดเขาที่หนาวเย็น ถึงหน้าตาเขาจะหล่อเหลาราวเทพเซียนจากชั้นฟ้า แต่จะให้นางมาเป็นทาสรับใช้หรือสาวใช้อุ่นเตียงก็คงจะไม่ไหว หนี้แค้นเก่าก็ยังไม่ทันได้สะสาง นางยังจะต้องมาคอยรับมือกับปีศาจบ้าตนนี้อีก
ในเมื่อทำอันใดเขาไม่ได้...ก็ให้เขามาเป็นสามีของนางเลยก็แล้วกัน !


*******************************

(ตัวอย่างในเล่ม)


"ก็ได้...เจ้าไม่ต้องเป็นทาสรับใช้แล้ว" แต่แล้วเซียงเฟยก็ต้องตะลึงงัน เมื่อเขาเกิดยกเลิกการเป็นทาสให้นางเสียดื้อๆ
"จริงหรือท่าน?" หญิงสาวทำท่าจะฉีกยิ้มออกมา
"เปลี่ยนมาเป็นสาวใช้อุ่นเตียงของข้าแทน"
มุมปากที่ขยับไปได้เพียงนิดเดียวหุบลงทันที สีหน้าของเซียงเฟยตอนนี้ราวกับดวงจันทร์ยามมืดมิด
"ทะ ท่านต่อสู้จนศีรษะได้รับการกระทบกระเทือนหรือ ถึงได้พูดเรื่องไร้สาระเช่นนั้นออกมา ลืมไปแล้วหรือว่าท่านไม่ชอบอิสตรี" ใบหน้าหล่อเหลาเหลือบตามองนางอย่างเดาใจไม่ออก
"ก็เจ้าดูไม่ค่อยจะเหมือนอิสตรีคนอื่นๆ สักเท่าใดนัก อีกอย่าง...ข้าเกือบลืมไปว่าสายเลือดมังกรของข้าจะขาดการสืบทอดไม่ได้"
"หมาย...หมายความว่าอย่างไรกัน?"
ตอนนี้เซียงเฟยรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ขึ้นมา ประโยคที่เขาพูดออกมาเมื่อกี้มันเหมือนจะเป็นการบอกถึงเรื่องการมีทายาทเลย
นี่เขาเห็นนางเป็นแม่พันธุ์หรืออย่างไร !
"ตอนเจ้าเอ่ยเรียกนามข้า หัวใจของข้ามันมีปฏิกิริยาแปลกๆ พอข้าเรียกนามเจ้าก็เหมือนว่าหัวใจของข้ามีคลื่นพลังบางอย่างกระเพื่อมไหว ข้าก็เลยคิดว่า...หากเป็นเจ้าข้าอาจจะถ่ายทอดน้ำพิสุทธิ์ให้แก่เจ้าได้"
เขาพูดเรื่องนี้ได้อย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นธรรมดาทั่วไป หากแต่เซียงเฟยหน้าร้อนฉ่าแดงจัด รู้สึกกระดากอายจนแทบจะเอาหน้าซุกไปในหิมะ