SET เล่ห์หัวใจจอมบงการ+คืนสวาทที่พลาดพลั้ง

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ

1. เล่ห์หัวใจจอมบงการ
ธัญ อัครเมธากุล ชายผู้ตั้งปณิธานไว้ว่าจะไม่คบหาหรือรักใครอีก แต่เขากลับกำลังใช้ทุกวิถีทางเพื่อบงการให้ ม่านมุก มาอยู่ข้างกายให้ได้ แม้จะพร่ำบอกตนเองว่าเขาแค่อยากเอาชนะหรืออยากได้เธอแบบชั่วครั้งชั่วคราว แต่ลึกๆ ในใจกลับไม่ใช่เพียงแค่นั้น หัวใจที่ถูกปิดตายไว้มันกำลังจะถูกเปิดออกอย่างช้าๆ ด้วยหญิงสาวที่เขาไม่เคยรู้ว่าเธอแอบรักเขามาเนิ่นนาน....
................................................................
นิยายเรื่องนี้มีฉาก 18+ ที่หนักหน่วงในบางช่วงบางตอน
กรุณาโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจนะคะ ^_^
................................................................
ปัง!! เสียงกระแทกปิดประตูดังลั่นเมื่อเขาพาเธอเข้ามาภายในห้องแล้ว นั่นทำเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ

"คุณธัญปล่อยฉันนะคะ โอ๊ย!" ยิ่งออกแรงต้านทานการดึงรั้งของพี่ธัญ เขาก็ยิ่งลงแรงกับเธอมากขึ้นทุกทีจนตอนนี้ม่านมุกรู้สึกเจ็บแขนไปหมดแล้ว

"ฉันปล่อยเธอแน่ม่านมุก แต่นั่นต้องเป็นหลังจากที่ฉันได้ทุกอย่างที่ต้องการแล้ว" น้ำเสียงคนพูดบ่งบอกถึงอารมณ์คุกรุ่นจนคนฟังใจหาย

“นี่คุณจะทำอะไรของคุณ” ม่านมุกถามด้วยความหวาดหวั่น

“ทำอย่างอย่างเดียวกันกับที่เธอไปทำกับนายวินมาไง” ธัญผลักร่างบางลงบนโซฟาแล้วทาบทับตามลงไป

"คุณธัญ!" ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างใช้มือดันร่างข้างบนไว้แต่ก็ไม่อาจยับยั้งการกระทำของเขาได้ ม่านมุกแทบไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยสักนิดว่าเขากำลังจะทำอะไร

ปลายจมูกคมซุกไซ้รุกรานทั้งแก้มเนียนและซอกคอขาวอย่างเร่าร้อน หญิงสาวทั้งผลักทั้งออกแรงทุบตีอีกฝ่ายเพราะครั้งนี้เธอไม่ได้เต็มใจเหมือนครั้งก่อน

“หยุดนะคุณธัญ อย่า”

"ทีอย่างนี้ทำเป็นขัดขืนทีกับนายวินล่ะก็ยิ้มร่าหน้าระรื่น แค่สองชั่วโมงมันจะไปพอหายอยากอะไร ฉันจะสนองต่อให้ไม่ดีเหรอ?"

“นี่คุณพูดอะไรของคุณ”

“เลิกทำตัวใสซื่อได้แล้วเด็กดี ฉันเห็นหมดแล้วว่าเธอกับอัศวินแอบไปกินกันที่โรงแรม”

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ เราไปทำงาน” ม่านมุกแก้ไขความเข้าใจผิดให้เขา

“ทำงานที่โรงแรมในเวลาแบบนั้นตั้งสองชั่วโมงกว่านี่นะ งานอะไรไหนบอกมาซิ อ้อ...สงสัยว่าว่างานแบบที่เธอทำให้ฉันคืนนั้น”

เพี้ยะ! มือบางตวัดตบใบหน้าคมเต็มแรงเมื่อถูกอีกฝ่ายตราหน้าเธอแบบนั้นทั้งที่ไม่รู้อะไร

แคว๊กๆ ธัญกระชากเสื้อหญิงสาวตรงหน้าจนขาดหลุดลุ่ยคามือ

"กรี๊ด คุณธัญ อย่านะ" หญิงสาวดิ้นรนปัดป้องร่างกายของตนเอง ริมฝีปากร้อนทั้งขบเม้มดูดดึงที่ซอกคอขาวจนขึ้นรอย

"กลิ่นน้ำหอมผู้ชายยังติดกายอยู่เลยยังจะกล้าแก้ตัวอีก" ธัญจำกลิ่นของเธอได้และนี่มันไม่ใช่กลิ่นม่านมุกแต่คงเป็นกลิ่นน้ำหอมของนายวิน

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ฉันกับพี่วิน...อุ๊บ!"

ริมฝีปากนุ่มถูกปิดลงด้วยแรงแห่งโทสะ ธัญบดขยี้ปากอิ่มสวยอย่างรุนแรงจาบจ้วงจนหญิงสาวรับรู้ได้ถึงความเจ็บร้าว เขาทั้งขบทั้งเม้ม และดูดดึงไปถ้วนทั่ว ม่านมุกทำได้แค่พยายามผลักเขาออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่มันกลับไม่ช่วยอะไรแม้แต่น้อย

ตอนนี้ลิ้นอุ่นร้อนของเขาตวัดเข้ามาคลอเคลียในโพรงปากของเธออย่างเอาแต่ใจ จูบเร่าร้อนผ่านไปนานเท่านานจนเธอแทบทนไม่ไหว พอเขาสาแก่ใจจึงยอมละริมฝีปากออกปล่อยให้เธอเป็นอิสระ

"ฉันอุตส่าห์เฝ้ารอให้เธอตกลงปลงใจกับฉันดีๆ แต่เธอกลับไปมีอะไรกับผู้ชายคนอื่น มันน่าโมโหจริงๆ รู้แบบนี้ฉันเลิกทนมาตั้งนานแล้ว" ธัญพูดพร้อมถอดเสื้อเชิ้ตของเขาออกจากกายก่อนจะโยนทิ้งลงไปข้างโซฟาอย่างไม่ใยดี จากนั้นก็หันไปปลดเปลื้องเสื้อผ้าของสาวน้อยตรงหน้า

======================

2.คืนสวาทที่พลาดพลั้ง
...นที... ว่าที่ประธานบอร์ดบริหารคนใหม่เข้าใจว่า ...พริมภัทร... เป็นผู้หญิงที่น้องชายของเขาเตรียมเอาไว้ให้เพื่อสนองตัณหาราคะอย่างที่เคยเป็นมา แต่พอได้รู้ว่าเธอไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ทุกอย่างมันก็สายเกินไปเสียแล้ว

“คุณนที!” แฟ้มและเอกสารต่างๆ ที่ถือมาร่วงกรูไปอยู่บนพื้นด้านหน้าแทบจะทันทีที่เห็นว่าคนบนเตียงเป็นคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดในตอนนี้

“แค่เห็นหน้ากันก็มือไม้สั่นเลยเหรอ”

“ฉันขอตัวนะคะ เดี๋ยวทางหน่วยงานจะส่งนักกายภาพบำบัดคนใหม่มาดูแลคุณแทนฉัน” พริมภัทรพูดพร้อมหมุนตัวกลับทันใด เธอลืมไปได้ยังไงว่ามีหนังสือสำคัญแจ้งเรื่องการแต่งตั้งประธานบอร์ดบริหารคนใหม่มาเมื่อไม่นานนี้

“เธอคิดดีแล้วเหรอพริมภัทรที่จะทำแบบนี้” นทีถามถ้วยน้ำเสียงกดต่ำ

“คิดดีที่สุดในชีวิตของฉันเลยก็ว่าได้” อย่างมากเธอก็แค่ลาออกจากที่นี่ถ้าเขาจะเอาผิด

“เธอรู้หรือยังว่าคุณปู่กำลังจะไปสู่ขอน้องสาวของเธอให้พี่ภู”
มือบางที่กำลังจะเปิดประตูชะงักค้าง พอเป็นเรื่องของน้องสาวเพียงคนเดียวที่เธอหลงเหลืออยู่พริมภัทรก็ไม่อาจเพิกเฉยได้

“แล้วรู้ไหมว่าฤกษ์แต่งงานเมื่อไหร่” นทีจงใจพูดไว้เพียงเท่านั้น

“เมื่อไหร่คะ” พริมภัทรหันกลับไปถามคนบนเตียง

“เดือนหน้า”

คำตอบที่ได้ยินทำเอาใจกระตุก เธอยังไม่ทันได้หาหลักฐานหรือพยานอะไรเกี่ยวกับรูปที่เขาเอามาให้ดูด้วยซ้ำ ทำไมทุกอย่างมันถึงกะทันหันแบบนี้นะ
แล้วขวัญจะทำยังไง ไหนจะคุณหมอตุลย์แฟนหนุ่มของน้องสาวเธอที่คบกันมาหลายปี

“ถ้าน้องสาวเธอไม่ใช่จอมขวัญคนนั้นจริง ฉันมีทางที่จะช่วยได้ แต่เธอต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับฉัน”

“คุณจะช่วยยังไง”

“ถ้าพี่ศิลายืนยันได้ว่าน้องสาวของเธอไม่ใช่จอมขวัญคนนั้น น้องเธอก็จะพ้นข้อกล่าวหา ฉันจะให้คนพาจอมขวัญไปพบพี่ศิลา แต่พี่ชายฉันป่วยอยู่กว่าจะฟื้นฟูอาการของพี่ศิลาได้เธอกับน้องอาจจะต้องใช้ความพยายามสูงมาก แต่ฉันจะช่วยเหลือเธอกับน้องอย่างเต็มความสามารถโดยไม่มีข้อแม้ในทุกกรณีที่เธอต้องการ”

“แล้วคุณต้องการอะไรแลกเปลี่ยน”

“เป็นผู้หญิงของฉัน และเธอต้องทำทุกอย่างตามที่ฉันต้องการ”

“คุณนที!” พริมภัทรมองเข้าไปในดวงตาคมของคนพูดด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้ตามตอแยเธอไม่เลิกรา เป็นผู้หญิงของเขาและทำทุกอย่างที่เขาต้องการอย่างนั้นหรือ

“ของแลกเปลี่ยนที่คุณต้องการดูจะมากเกินไปมั้งคะ”

“ไม่มากเกินไปสักนิด ถ้าผลลัพธ์คือการทำให้น้องสาวของเธอพ้นผิดจากข้อกล่าวหาทั้งหมดมันก็คุ้มค่าไม่ใช่เหรอ”