พ่ายรักคุณหนูตกอับ

เมื่อคุณหนูนิด ณิชาผู้นั่งอยู่บนหอคอยชี้นิ้วสั่งคนนั้นทีคนนี้ทีต้องหล่นตุ๊บ! ลงมายังพื้นดินยิ่งกว่าขุมนรก มิตรรอบกายกลายเป็นศัตรูที่คอยจ้องฆ่า เอาแล้วทีนี้คุณหนูผู้หยิ่งยะโสจะทำยังไง


"อุ๊ย!!!" นิด ณิชาเปิดประตูห้องเข้ามานิ้วเรียวกดเปิดสวิตช์ไฟร้องเสียงหลงเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าตาคุ้นเคยนั่งอยู่บนโซฟาตัวเล็กจ้องมองเธอตาเขม็ง
"มานั่งทำอะไรมืด ๆ " เธอถามกลับไม่ได้ตกใจที่เขาเข้ามาในห้องของเธอแต่ที่น่ากลัวคือแววตา ท่าทางของเขายิ่งกว่าเปลวเพลิงลุกโชน
"ที่บอกเธอไม่เคยจำเลยใช่ไหมนิด" เสียงเข้มกดต่ำถามขึ้น
"นิดไม่ได้ไปคนเดียวคงไม่มีอันตรายอะไรหรอกค่ะ"
"เชื่อใจมันขนาดนั้นเชียว"
"แล้วทำไมนิดต้องไม่เชื่อใจพี่ธนินด้วย พี่ธนินดีกับนิดมาเสมอ"
"ถ้ามันดีขนาดนั้นไม่ไปอยู่กับมัน"