เมื่อก่อนกูเลวจนได้มาเจอเกื้อ

"วันนี้คงไม่ชวนเดินกลับหรอกนะ" เกื้อเอ่ยทีเล่นทีจริงกับเตวิน เมื่อทั้งสองออกมาจากร้านปิ้งย่าง
"เดิน มันก็เป็นวิธีเดินทางที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันได้อย่างยาวนาน"
"ล้อเล่นใช่มั้ย" เตวินหยุดเดิน แววตาจริงจังปรากฎบนใบหน้าหล่อดุจเทพ
"ที่ถามเพราะมองไม่เห็น หรือ ที่ถามเพราะอยากให้ตอบว่าใช่" เกื้อยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยคำสั้นๆ
"คอยดูกันไป" เตวินไม่ชอบคำพูดของเกื้อนัก มีแต่เวลาเท่านั้นที่จะพิสูจน์ทุกอย่างได้
"ก็อย่าเปลี่ยนใจแล้วกัน เพราะผมตัดสินใจแล้ว" เกื้อนิ่งอีกครั้ง คราวนี้เป็นเขาเองที่มองเข้าไปในดวงตาคู่นั้นที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ