My honey คนนี้พ่อของลูก

จะเป็นอย่างไร เมื่อไฮโซหนุ่มที่คบกับดาราสาวชื่อดังอยู่ก่อนแล้ว จะต้องมาแต่งงานกับยัยหน้าจืดสาวแว่นที่เป็นแม่หม้ายลูกติดถึงสองคนตามพินัยกรรมของย่าที่เขียนเอาไว้ก่อนจะเสีย
...หากไม่ทำตามเขาจะต้องเสียที่ดินมูลค่าเหยียบสี่พันล้านไป

เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
พูดคุยหรือติดตามการอัพเดตนิยายของไรท์เกวได้ที่
FB: ไรท์เกว

และแล้วผู้ชายที่เธอหลงรัก คอยแอบมอง แอบชื่นชมเขาตลอดมา ก็ได้ตกมาเป็นของเธอทั้งตัวและหัวใจ อย่างที่เธอเองก็ไม่คิดไม่ฝันว่า สาวแว่นสุดเฉิ่มเชยไม่มีอะไรน่าสนใจอย่างเธอ จะได้ลงเอยกับเขา นักธุรกิจหนุ่มหล่อกร้าวใจสุดฉลาด ที่ทั้งฐานะและระดับสติปัญญาต่างกับเธอราวฟ้ากับเหว...
"จบบริบูรณ์"

สาวแว่นตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้ม ขยับริมฝีปากพูดน้ำเสียงแผ่วเบา ขณะพิมพ์คำว่าจบบริบูรณ์ในหน้าสุดท้ายของนิยายที่เธอเขียน

และแล้วนิยายเรื่องล่าสุดเธอก็ได้เขียนจบและจะได้ส่งต้นฉบับเสียที หลังจากถูกบรรณาธิการตามอยู่เป็นอาทิตย์
จะให้เธอส่งต้นฉบับเร็วได้อย่างไร ในเมื่อเวลาที่เธอเขียนนิยายแทบจะไม่มี เพราะช่วงนี้กิจการรีสอร์ทเล็กๆ ของครอบครัวจะประสบปัญหาจนต้องจ้างพนักงานออก จากที่เธอช่วยงานรีสอร์ทแค่เรื่องทำบัญชีก็ต้องควบตำแหน่งแม่บ้านทำความสะอาดไปด้วย

พอตกเย็นก็ต้องมาปวดหัวลูกแฝดชายวัยสามขวบที่กำลังซนเป็นลิงทโมน กว่าจะได้ลงมือเขียนนิยายส่งสำนักพิมพ์ก็ต้องรอให้ลูกของเธอหลับไปแล้วเท่านั้น
"เฮ้อ เรียบร้อยซะที" เพลงขวัญกดส่งต้นฉบับให้บรรณาธิการในเวลาเข้าใกล้กลางดึกเต็มที เธอรีบปิดโน๊ตบุ๊คปิดไฟที่โต๊ะทำงานก่อนจะเดินมาล้มตัวลงนอนที่ฟูกนอนข้างลูกชายตัวกลมทั้งสองที่นอนดิ้นกันไปคนละทิศคนละทาง

จุ๊บ จุ๊บ หญิงสาวรวบอุ้มลูกน้อยให้นอนที่ดีๆ และก้มลงพรมจูบพวงแก้มนุ่มของเจ้าแฝด ก่อนจะถอดแว่นตาทิ้งตัวนอนตะแคงมองใบหน้าของลูกชายผ่านแสงสลัวของโคมไฟที่ตั้งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
ริมฝีปากบางอวบอิ่มคลี่ยิ้มอ่อนมองลูกน้อยด้วยแววตาเป็นประกาย "หล่อเหมือนพ่อไม่มีผิดเลย" เพลงขวัญเอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบา วาดมือลูบหัวลูกๆ ทั้งสองก่อนจะเอื้อมมือไปปิดโคมไฟและหลับตาลงพักผ่อน

แม้ทุกอย่างจะอยู่ในความมืด แต่เพลงขวัญก็เห็นผู้ชายคนที่เป็นพ่อของลูกได้ชัด และเขาจะชัดเจนอยู่ในใจของเธอไม่มีแปรเปลี่ยน แม้เธอและเขาจะไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกัน แต่เธอก็มีตัวแทนของเขาอยู่ข้างๆ เสมอแค่นี้ก็สุขใจจนไม่รู้จะสุขอย่างไรแล้ว