รอยตรวน

รอยปานรูปโซ่ตรวน กับความฝันที่แสนประหลาด
นำพาเขาให้เดินทางไปพบกับอดีตชาติอันน่าพิศวง
ณ เมืองพิษณุโลก รัชสมัยสมเด็จพระเพทราชา

รอยรัก รอยแค้น รอยพยาบาท
ที่โยงใยความผิดพลาดบางอย่าง ทำให้เขาต้องกลับไปค้นหาคำตอบ
รวมถึงกลับไปหาเธอผู้เป็นที่รัก... แม่ลูกจัน

รอยตรวน...ล่ามร้อยกรงกรรม
รอยจำหวนจิตคิดหมาย
รอยแค้นต่อแค้นมิวางวาย
ถึงตัวตายมิคลายรักยอดดวงใจ
******************************************************

"งั้นเราลองมาคบกันดูไหม"
"คะ!" กชพรรณอ้าปากค้าง มองคนพูดอย่างตกใจ
"ถ้าเราเป็นแฟนกัน พี่ก็จะได้เป็นพี่เตของข้าวฟ่างคนเดียวไง ไม่ดีหรือ" คำถามแสนเรียบง่ายแต่ทำเอาคนถูกถามไปไม่เป็นเสียดื้อ ๆ
"พี่เตอย่าล้อกันเล่นแบบนี้สิคะ ข้าวฟ่างใจหายหมด" หญิงสาวหลบสายตาพราวระยับคู่นั้น
"พี่ไม่ได้ล้อเล่นครับ พี่พูดจริง"
"แต่...มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะ เราเพิ่งพบกันได้ไม่กี่วันเอง"
"ถ้าเธอตกลง จากนี้เราจะได้พบกันบ่อย ๆ ได้ไง" ดวงตาคมกริบทอประกายวาววามทำให้คนถูกมองหวั่นไหว
กชพรรณนิ่งคิด หากเป็นคนอื่นเธอคงบอกปัดไปง่าย ๆ แต่เมื่อเป็นเขาคนนี้ เธอกลับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก