สารถีของคุณหนูสี่ยังสาว 车夫 (เล่มท้าย)

สารถีถางตื่นมาบนอกคุณหนูสี่ อกหว่านฉินกลายเป็นหมอนอุ่นและนุ่มแก่นางตั้งแต่เมื่อไร คืนก่อนก็จำมิค่อยได้ นางผล็อยเข้าสู่ห้วงนิทรา ความฝันวกวนถึงเรื่องราวความผูกพันระหว่างองค์หญิงถาง หมิ่นหราน กับคุณหนูใหญ่ทายาทกบฏอย่าง จ้าว รุ่นฉิน
...
สายใยบางอย่างผูกลมหายใจพวกนางเข้าด้วยกันเป็นเกลียวเดียว เส้นสายอันแน่นหนาถักทอจากนัยน์ตาตรงกันข้าม ราวกับส่องกระจกเงาที่เห็นเป็นใครอีกคน 

องค์หญิงถางลืมแล้วว่ารุ่นฉินคือใคร มาจากไหน ควรต้องกลับไปที่ใด หมิ่นหรานมิทราบอะไรเลย สตินางตัดขาดจากสรรพสิ่งภายนอก หัวนางเหมือนเวิ้งอากาศว่างเปล่า นางพรรณนาความรู้สึกตนเองมิอาจได้ในยามนั้น รับรู้แค่นางต้องการผู้หญิงคนนี้ หากขาดไปนางคงดิ้นรนกระวนกระวาย