ใต้อาณัติของภาสศรันย์

"เลิกข้ามเส้น ผมเตือนคุณ"

สายตาของภีมภัทรแฝงว่าไม่พอใจ เขารู้สึกเป็นอื่นกับตนจริงๆไปแล้ว เยี่ยมจริงๆ

และนั่น พอจะจูบก็ถูกดันอก

“ภาส”

‘เหอะ’

“คุณไม่สนใจที่ผมพูด หาว่าผมพูดเล่นจริงๆ เหรอ”

“ต่อให้เป็นคำพูดจริง ผมไม่เห็นต้องแคร์อะไรหนิ พูดไปอีกกี่พันครั้ง ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณแล้วภีม มันไม่มีโอกาสจะให้ นี่มันน่าเบื่อมากที่ผมย้ำวนไปวนมาที่เดิม"

กัปตันภีมภัทรทำท่าจะลุก ทว่าอีกฝ่ายกดเอวเอาไว้ 

“ตอนที่ผมขอความรักกับคุณ ผมเฝ้ารอ นานเท่าไหร่ก็ได้ ระหว่างรอก็ทำดีออกมาจากใจ แล้วคุณเคยเหลียวแล?”

“...”

“ผัวเช่าคนนี้มันไม่มีค่าไม่มีเกียรติจะไปยืนอยู่ข้างกายกัปตันสายการบินดังระดับโลก เป็นแค่ผัวเช่าฟรีๆ และในตอนนี้ เราก็กำลังจะเอากันตรงนี้" แต่ก็ชอบใจเอามากๆ ใช้บริบทแสนดี สุภาพ ดูแลเขาเพื่อให้เขามาหลงรัก ทำให้ทุกเหตุการณ์มันเดจาวูโดยเปลี่ยนผู้ถูกกระทำ

ดูแววตาคนตรงหน้าสิ สั่นคลอนเชียว...

“คุณจะรักผมได้เหรอภีม? หรือไม่มีใครเอา ถึงต้องเอาผม แล้วเอาเรื่องความรู้สึกมาอ้าง”