ไม่เคย…จะลืม

อดีตที่ ไม่เคย...จะลืม
งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา ความรักของเราก็เช่นกัน
ผมกับเฮียสามเราเจอกันครั้งแรกตอนรับน้องขึ้นดอยเราเรียนอยู่คณะเดียวกัน วันนั้นผมเป็นลมเพราะร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก แม่บอกบอกว่าผมเป็นเด็กเจ็ดเดือนอยู่ในท้องแม่ยังไม่ครบกำหนดคลอดก็รีบออกมาเผชิญโลกที่แสนวุ่นวายใบนี้ซะแล้ว

เฮียสามเป็นคนเข้ามาดูแลผมในวันนั้น เราบังเอิญเจอกันบ่อยๆ จนเวลาผ่านไปความใกล้ชิดและอะไรอีกหลายๆ อย่างทำให้เฮียสามกับผมตกลงคบกันเป็นแฟน

เฮียสามเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดีมากๆ กับทุกคนที่เข้ามาในชีวิตของเขา อันนี้มันก็เป็นข้อดี แต่ข้อเสียคือเฮียสามไม่รู้ตัวเลยว่าความใจดีของตัวเองทำให้ช่องว่างระหว่างเราเริ่มห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆ หลายครั้งตอนที่เฮียสามอยู่กับผมจะต้องมีเพื่อนของเขาโทรมาขอความช่วยเหลือตลอดจนน่าแปลกใจ

พี่ฟ้าใส ผู้หญิงสวยหุ่นเซ็กซี่ดีกรีนางแบบ เธอเป็นเพื่อนเรียนสาขาเดียวกับเฮียสาม และเธอก็คือคนที่โทรมาหาเฮียทุกครั้งที่อยู่กับผม ย้ำว่าทุกครั้ง จนมันทำให้ผมเกิดความไม่พอใจและออกไปทางงี่เง่าก็ว่าได้ เราเริ่มมีปากเสียงกันทะเลาะกันบ่อยขึ้น ต้นเหตุเพราะเฮียสามต้องออกไปหาพี่ฟ้าใสทุกครั้งที่เธอโทรมา บ้างก็อ้างรถเสียอันนี้มุกตื้นๆ บ้างก็กลัวเพราะรู้สึกว่ามีคนตามอันนี้ละครไปนิด และสุดท้ายสาเหตุที่ผมตัดสินใจบอกเลิกเฮียสาม ก็เพราะ

"เฮียไม่ไปหาพี่ฟ้าได้ไหม วันนี้เป็นวันครบรอบหนึ่งปีที่เราคบกันนะ เฮียไม่อยากอยู่กับพู่เหรอ"

"ตอนนี้ฟ้าเขาไม่มีใครอยู่ด้วย มีคนมาเดินป้วนเปี้ยนอยู่หน้าห้อง ฟ้าเขากลัวเฮียต้องรีบไปหาเขา"

"แล้วเพื่อนๆ คนอื่นล่ะเฮีย ทำไมต้องเป็นเฮียทุกครั้งเลยที่ต้องไปหาพี่ฟ้า เขาไม่มีเพื่อนคนอื่นแล้วหรือไง!"

"เพื่อนคนอื่นอยู่ไกล เฮียอยู่ใกล้คอนโดฟ้าที่สุดก็ต้องเป็นเฮียรึเปล่าวะพู่ ที่ต้องไปช่วยเพื่อน!"

"แล้วถ้าพู่กับพี่ฟ้าเกิดมีคนมาเดินป้วนเปี้ยนหน้าห้องพร้อมๆกัน เฮียจะเลือกไปหาใครก่อน"

"ถ้าให้เลือกเฮียต้องเลือกฟ้าก่อน เพราะฟ้าเป็นผู้หญิง"

"งั้นเฮียก็ไปคบกับผู้หญิงเถอะ อย่ามาคบผู้ชายอย่างพู่เลย"

"พู่กัน! เลิกทำนิสัยเอาแต่ใจตัวเองเลิกงี่เง่าแบบนี้สักทีได้ไหม ทำไมไม่น่ารักเหมือนเมื่อก่อนเลยห๊ะ!"

"ไม่น่ารักก็ไม่ต้องมารัก เฮียไปหาพี่ฟ้าเถอะ"

"เดี๋ยวเฮียกลับมา..."

"เราเลิกกันเถอะเฮียสาม พู่ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว ถ้าพู่ไม่ใช่ที่หนึ่งของเฮีย ไม่ใช่คนแรกที่เฮียคิดจะมาช่วยตอนที่เกิดอันตราย เราพอกันแค่นี้เถอะนะอย่าฝืนอีกเลย พู่เป็นผู้ชายเฮียอาจจะแค่สับสน เฮียลองกลับไปทบทวนตัวเองว่า ใช่พู่กันคนนี้หรือเปล่าที่เฮียสามรักและอยากจะอยู่ด้วยจริงๆ"

หลังจากวันนั้นเฮียสามก็เดินออกไปจากชีวิตผม เขาย้ายไปเรียนที่อื่นโดยไม่มีคำลา เรารักกันง่ายและเลิกรากันง่ายๆ

***ไม่ใช่นิยายแนวดราม่าหนักหน่วง เรื่องราวไม่มีปมซับซ้อน ผู้เขียนเป็นสายสุขนิยมค่ะ
***โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณมากค่ะ