สามี ข้าไม่ตายใต้ร่างท่านหรอก เล่ม1

การลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงโบราณที่ไม่คุ้นเคยกับการมองเห็นร่างกายที่ไม่ใช่ของตัวเองนั้น ช่างเป็นฉากแสนจะซ้ำซากของสื่อบันเทิงแนวต่างโลกพล็อตทะลุมิติเสียเหลือเกิน

แต่ดูเหมือนว่าไอ้ฉากซ้ำซากนั่นมันจะเกิดขึ้นกับเธอเสียแล้วล่ะ ไอ้ที่เรียกว่าการทะลุมิติน่ะ

ร่างนี้คือ เยว่จินเทียน' ตัวร้ายของเรื่อง 'เสน่หาจักรพรรดินีจันทรา' นางคือหญิงหน้าไม่อายที่ตามตื้อ 'หมิงซิน' พระเอกของเรื่องเหมือนโรคจิต ถึงขนาดที่ว่าวางยาเขาจนโดนดัชนีตัวเอกเรื่องโต้กลับให้เสียท่าจึงต้องรับสามีในนามมาหนึ่งคน สุดท้ายจุดจบของนางคือโดนสามีในนามคนนั้นฆ่าตายใต้ร่างเขา

เธอดันทะลุมิติเข้ามาในร่างตัวร้ายคนนี้ ควรทำอย่างไรดีสามีในนามผู้นี้ถึงไม่ฆ่าเธอ

__________________________________________________

[ข้ารับใช้ที่เชื่อฟังเกินไป]

"ฝูเอ๋อ" เธอตัดสินใจเรียกชื่อเขาออกไป รู้สึกจะชื่อนี้สินะ

เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตน เด็กหนุ่มตรงหน้าก็มีสีหน้าคาดไม่ถึงเล็กน้อย เขาอึ้งอยู่นานกว่าจะเปล่งเสียงตอบรับออกมา

"ข..ขอรับนายหญิง!" ระหว่างที่พูดเด็กหนุ่มคนนั้นก็หยิบแส้ที่หาที่วางอยู่ตรงไหนไม่รู้ออกมา

"โปรดลงโทษที่ข้าน้อยทำตัวไร้มารยาทกับท่าน ข้าน้อยสมควร...สมควรโดนนายหญิงเฆี่ยนตีและบดขยี้อยู่แทบเท้าขอรับ"

"..." ใจเย็นนะไอ้หนุ่ม นายต้องสงบใจตัวเองก่อน ฉันมาจากยุคที่การใช้ความรุนแรงคืออาชญากรรม จะมาบดขยี้อะไรหยุดเลยนะ แล้วไอ้ท่าทีคาดหวังชอบใจนั่นมันอะไร ชื่นชอบการลงโทษ? นี่นายโดนยัยเจ้าของร่างนี้ทำจนเสียสติไปแล้ว??

เยว่จินเทียนเจ้าของร่างนี้ก่อนเธอเข้ามาไปทำอะไรไว้ก่อนเธอมานะ ความทรงจำที่เพิ่งได้รับมาค่อนข้างเยอะจนเธอสับสน มันไม่ปะติดปะต่อกันเท่าไหร่เลยไม่รู้ว่าตอนนี้เนื้อเรื่องเดินมาถึงไหน

__________________________________________________

[อนุในเรือนที่โดนหมางเมิน]

"คารวะนายหญิงเยว่" เสียงเรียบนิ่งที่เจือแววห่างเหินจนสัมผัสได้ดังออกมา ดวงตาสีชาคู่นั้นก็หันมาสบ ภาพใบหน้าที่ดูงดงามและสงบนิ่งนั้นทำให้ใจเธอสั่นไหวช้าๆ มันราวกับมีระลอกคลื่นก่อตัวในใจเธอ ทั้งแผ่ออกมาช้าๆ อย่างเรียบนิ่งไม่ต่อเนื่อง คล้ายตั้งใจแต่ก็ไม่ตั้งใจแต่ก็แฝงไปด้วยความแต่สนใจอย่างยิ่ง

อวี้หลานเป็นชายที่ให้ความรู้สึกสงบและแผ่กลิ่นอายอย่างบัณฑิตที่คงแก่เรียน รูปโฉมของเขาราวกับภาพวาดที่บรรจงแต่งแต้มออกมาและกาลเวลาหยุดนิ่งลงอยู่ตรงนั้น ผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ของเขาทิ้งตัวลงมาตามลาดไหล่อย่างผู้ชายที่ออกเรือนและมัดรวบผมครึ่งศีรษะด้วยผ้าสีขาวทำให้มองเห็นกรอบใบหน้าเขาชัดยิ่งขึ้น โครงหน้างดงามนั้นกระจ่างใส หล่อเหลาสะอาดสะอ้าน ดูอ่อนเยาว์ไม่อ่อนแอ ไม่ละมุนอ่อนโยนอย่างเด็กหนุ่มแต่กลับดูเป็นชายหนุ่มที่เคร่งเครียดและจริงจังคนหนึ่ง

เขาใส่ชุดสีเขียวอ่อนจางราวกับจงใจให้ตัวตนของเขาเจือจางลง แต่เพราะตัวชุดเรียบๆ เหล่านั้นกลับดึงความสนใจไปที่รูปร่างเพรียวบางของเขาแทน เธอคิดว่ามันกลับเพิ่มความน่าดึงดูดลงบนเรือนร่างของเขายิ่งขึ้นซะอีก

แต่ท่าทางของเขาที่แสดงออกต่อเธอนั้นเคร่งขรึมเย็นชาอย่างมาก

หลังคารวะเธอ แม้เธอไม่ได้ตอบรับเขาเพราะเหม่อลอยเรื่องเขาอยู่ แต่เขาก็มองเธอนิ่งๆ และลุกขึ้นเอ่ยออกมา

"ท่านเรียกใช้ข้าเพราะเหตุใด" อวี้หลานรู้ดี คงไม่ใช่เพราะให้เขามาปรนนิบัติหรอก

เธอได้สติกลับมาจากเสียงของเขา พลันนึกถึงคนบนเตียงที่ยังสลบอยู่

__________________________________________________

[สามีเอกที่เคียดแค้นชิงชัง]

ลู่เฟยหรงรู้ดี เพราะงั้นเมื่อโดนยานี้เล่นงาน โดนเยว่จินเทียนข่มเหง เขาก็ควรรู้ว่าอนาคตแบบไหนจะรอเขาอยู่ ทั้งการโดนลงโทษ การโดนกักขัง ตอนนี้ก็ยังเอาเรื่องนี้มาบอกกับเขาอีก เพราะฉะนั้นเรื่องมันคงจบไม่สวยแน่แล้ว

แต่ถึงกระนั้นเขาก็อยากจะมีชีวิตอยู่

"ท่านคิดจะทำอย่างไรกับข้าล่ะ คงคิดจะสังหารข้าทิ้งเพื่อคนที่ท่านต้องการงั้นสินะ" สุดท้ายคำพูดนั้นก็ถูกเปล่งออกมา

พอพูดแบบนั้นแล้วหญิงสาวด้านหน้าเขาก็มีสีหน้าตกใจ

"ว่าไงนะ" เยว่จินเทียนถามออกมาทั้งที่ยังนิ่งค้างอยู่อย่างนั้น

ลู่เฟยหรงรู้สึกแปลกใจที่เห็นการตอบรับเช่นนั้นแต่แปลกใจก็ส่วนแปลกใจ ตอนนี้คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือเยว่จินเทียน เป็นคนที่คิดแค้นเขาที่สุดเพราะเขาทำลายแผนการดีๆ ของนาง ข้อนี้คือความจริง

"ท่านไม่แค้นข้างั้นรึ? " นั่นเป็นสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นอยู่แล้วเมื่อเขาแย่งตำแหน่งนี้มา

"ข้าไม่ได้โกรธแค้นอะไร" ถ้าจะโกรธแค้นก็คงเป็นเยว่จินเทียนคนเก่าแต่เธอไม่ เขาต่างหากที่ควรโกรธแค้นเธอ เธอควรเป็นฝ่ายขอร้องเขาให้ยกโทษให้ด้วยซ้ำ

ไม่แค้นงั้นเหรอ ลู่เฟยหรงลอบยิ้มเยาะเย้ยในใจ

"ข้าทำลายแผนการดีๆ ของท่านจนได้ตำแหน่งนี้มา ท่านจะไม่โกรธแค้นข้าได้งั้นรึ? "

"..." เขาฉลาดมากจริงๆ ถามลองใจเธอแบบนี้คงรู้ว่าเยว่จินเทียนคนเก่าคิดจะทำอะไร แต่นั่นก็คงเดาได้ไม่ยาก จากการที่เขาและเธอโดนจับแต่งงานกันเช่นนี้ ตำแหน่งสามีเอกก็เป็นของเขาแน่นอนไปแล้ว

เรื่องดีๆ และการลงโทษของจวนที่ผ่านมาคงทำให้เขารู้หลายๆ อย่างและก็รู้ถึงขอบเขตอำนาจของจักรพรรดินีว่าเธอจะฆ่าเขาไม่ได้ การถามแบบนี้ก็แค่การเตือนและหยั่งเชิงเท่านั้น

เตือนว่าฆ่าเขาไม่ได้ และถามว่าจะทำอะไรกับเขาต่อไป

__________________________________________________


คำเตือน

1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย-หญิง (ชายหญิงค่ะ ชายหญิงงงง ดูดีๆ อยู่ถูกหมวดแล้วนะคะทุกคน)

2. ผู้หญิงเรื่องนี้สามารถทำให้ผู้ชายท้องได้ (ใช่ค่ะอ่านไม่ผิด ท้องได้ค่ะ)

3.บุคลิคผู้หญิงเรื่องนี้เป็นฝ่ายรุกและมีอำนาจมากกว่าผู้ชาย

4. เซตติ้งโลกนี้คือโลกจีนโบราณที่ไรท์ดัดแปลงมาเป็นแบบฉบับของไรท์เอง ไม่เกี่ยวกับบุคคล วัฒนธรรม หรือสถานที่ทางประวัติศาสตร์จริงใดๆ ทั้งสิ้น

5. นิยายเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน